„Jak ktoś ukradnie portfel, jest złodziejem. Ktoś, kto kradnie dobra intelektualne, jest traktowany z pewnym pobłażaniem. Oczywiście to się daje jakoś tam wytłumaczyć, ale po pierwsze namawiam: nie używajmy słowa „piractwo”, nie róbmy z tego romantycznej przygody.”

„Raz jakoś, gdy się zgadało,
Że honor dziś górę bierze,
Bo przeniewierstw mamy mało,
Ktoś rzekł: „Bardzo temu wierzę.
Lecz chciałbym wiedzieć dokładnie,
Kiedy mowa o honorze,
Czy taki, który nie kradnie,
Kraść nie chce, czy kraść nie może?””

„Mężczyzna bierze to, co daje, dlatego nigdy nie jest złodziejem. Tylko kobieta może kraść i sprzedawać się.”

„Nie cierpię zdjęć, nie przepadam za oglądaniem siebie na ekranie. Zapadło gdzieś we mnie, że robię głupie miny. Nie lubię, jak ktoś robi mi zdjęcia. Wydaje mi się, tak jak prymitywnym ludom, że ktoś kradnie mi część mnie.”

„Zawsze ktoś kradł i przypuszczam, że kraść będzie. Odzyskać utraconą niezależność będzie nam bardzo trudno.”

„Wszyscy kradną w handlu i przemyśle. Sam dużo ukradłem. Ale wiem, jak kraść! Oni nie wiedzą, jak kraść!”

„Nie wpuszczę złodzieja do ust, żeby nie ukradł mi rozumu.”

„Prawdziwy dziennikarz to ktoś, kto potrafi wytłumaczyć coś, czego nie wie.”

„Miałem wielkiego pietra, że ktoś w moim imieniu te pieniądze ukradnie. Ale ludzie byli spragnieni normalności. Gdyby nie ja, zrobiłby to ktoś inny.”

„W jaki sposób najłatwiej ukraść człowiekowi portfel?
– Przyłożyć mu nóż do gardła? – zapytała Inej.
– Pistolet do głowy? – powiedział Jesper.
– Wrzucić mu truciznę do kubka? – zaproponowała Nina.
– Wszyscy jesteście okropni – obruszył się Matthias.
Kaz przewrócił oczami.
– Najłatwiej ukraść człowiekowi portfel, mówiąc mu, że zamierzacie ukraść mu zegarek.”