„Teraz dotykasz niewidzialnego, choć teraz to tylko twój policzek, którego dotykasz opuszkami palców, jakby swędziała cię skóra, albo w geście zamyślenia.”

„Ciemność i czas - lekkie, niewidzialne substancje, które obnażają ludzką kruchość. Umysł jest tylko płomykiem zapałki na wietrze. Dusza ze strachu przed mrokiem wtula się w ciało, a ono swoje istnienie stwierdza dotykając własnej skóry.”

„Radbym widzieć, jak słońce i wiatr więcej waszej skóry bezpośrednio dotyka, bowiem w świetle słonecznym tchnienie żywota się czai, dłoń życia w wietrze.”

„Jak to jest być człowiekiem
spytał ptak
Sama nie wiem
Być więźniem swojej skóry
a sięgać nieskończoności
być jeńcem drobiny czasu
a dotykać wieczności”

„Wracaj często i zagarniaj mnie,
uczucie, które kocham, wracaj i mnie zagarniaj –
gdy się roznieca w ciele pamięć
i we krwi pulsuje dawne pragnienie,
gdy wargi i skóra pamiętają,
a rękom się zdaje, że dotykają znów.”

„Odezwała się w zamyśleniu:
– Tata też chyba chciał syna.
– Nie po tym, jak cię zobaczył.”

„Wychodzimy z zimy trochę bladzi
Trochę jakby z zaspy zamyślenia”

„Chcesz się nim tam posmarować? O, nie radzę. Kochana, możesz podrażnić skórę. Twojego partnera też nie zachwycą okruchy orzeszków, gdy będzie cię tam całował.”

„Aż do dziś literatura sławiła nieruchome zamyślenie, ekstazę i marzenie senne. My chcemy sławić agresywny ruch, gorączkową bezsenność, krok biegacza, salto mortale, policzek i pięść.”

„Jesteś pewien, że jesteś Żydem,
a jeśli niecałym? Po przebudzeniu
śnisz zmęczenie, odnajduje cię cywil,
doświadczony służbista, zwykły człowiek,
który zbyt dokładnie przygląda się
twoim rysom, skórze, a może nawet
krwi.”