„Gdy człowiek jest podniecony, kocha własne podniecenie, podnieca się nim i wszystko poza tym już nie jest dla niego życiem.”

„Masturbował sobie umysł tak, jak opóźniony w rozwoju nastolatek rozpamiętuje bez przerwy pierwsze obrazy, które wywołały u niego podniecenie.”

„Człowiek nie ma władzy nawet nad własnym życiem.”

„Człowiek jeśli zamierza żyć bez życia i kochać bez miłości, jest szaleńcem.”

„Naturalnie trzeba zadać sobie jedno pytanie: czy kochamy kogoś albo, ściślej mówiąc, zakochujemy się w kimś, w czym właściwie się zakochujemy?
Czy jest to nasze wyobrażenie o człowieku, którego kochamy, czy też sam ten człowiek?
A może umiemy obcować tylko z naszymi własnymi wyobrażeniami? Może kochamy cały czas tylko to nasze własne wyobrażenie?”

„Jakież podniecenie jest teraz w domach w Czechach i w Niemcach!”

„Człowiek nie może uciec przed własnymi osiągnięciami. Nie ma wyboru: musi przyjąć warunki swego własnego życia.”

„Nigdy mi się nie podobają kobiety, które kocham; Mógłbym powiedzieć, że kocham je za niedomiar, za to czego im brakuje: urody, wiedzy, zdrowia; Zauważone braki podniecają, upiększam je wyobraźnią, kształcę, leczę.”

„Różnica między człowiekiem odważnym a tchórzem jest bardzo prosta. Chodzi o miłość. Tchórz kocha tylko siebie… (…) tchórz dba tylko o własne ciało. (…) Kocha je nad wszystko. Człowiek dzielny najpierw kocha innych, a siebie na końcu.”

„Ateista jest człowiekiem, który zna przyrodę i jej prawa; zna też własną naturę i wie, jakie obowiązki nakłada na niego.”