„Znosić zło jest sposobem, aby je zniszczyć.”

„Jak długo (…) miłośnicy mądrości nie będą mieli w państwach władzy królewskiej (…), tak długo nie ma sposobu, żeby zło ustało.”

„Zło, które niekiedy wydziera mi jęk z serca, nie polega na tym, że jestem kobietą niezamężną i prawdopodobnie pozostanę niezamężną, ale na tym, że jestem kobietą samotną i prawdopodobnie nią pozostanę. Cóż nie można temu zaradzić i trzeba to znosić, i w dodatku znosić – jeśli się da – bez słów.”

„Nikt nie pytał nas, czy chcemy przyjść na świat. Dlaczego więc w sytuacjach skrajnych nie mielibyśmy sami decydować o śmierci i sposobie odejścia z ziemi? Dlaczego zmuszać kogoś do znoszenia nadmiaru cierpień?”

„(…) nie przyznając atoli prawa jak tylko temu, co prawdziwe i co uczciwe jest, nie wzbrania jednak [Kościół katolicki], iżby publiczna władza znosiła coś prawdzie i sprawiedliwości obcego, a to dlatego, aby albo jakieś większe zło ominąć, albo dobro osiągnąć lub zachować.”

„Co źle znosisz, będziesz dobrze znosił: przywyknij tylko.”

„Chętnie znoś wady innych, jeśli chcesz, aby inni znosili twoje.”

„Jeśli zniszczymy świat w sobie, świat na zewnątrz zniszczy się sam.”

„Zniszcz ziarna zła, bo wyrośnie i zniszczy ciebie.”

„Zło jako takie nie istnieje. Nie jest pierwiastkiem, nie posiada substancji. Zło jest tylko brakiem Dobra. Gdzie nie ma Dobra, dzieje się Zło. Zło przyrównać można do złośliwej, przysłowiowej dziury w moście, która może spowodować niejeden dotkliwy wypadek, jest wszakże tylko lokalnym brakiem nawierzchni. Zło to brak Dobra. Dobro – to Bóg. Zatem Zło jest tam, gdzie nie ma Boga.”