„Podłych języków wielkość ma nie słucha,
Choć król – pochlebstwom nie nadstawiam ucha!”

„Morał stąd płynie – proszę słuchać,
urocze, wdzięczne me dziewuszki –
że obcych ludzi pogaduszki
należy puszczać mimo ucha.”

„Kiedy Joszko gra
Cały boży świat
W zdumieniu go słucha,
Gdy Joszko gra,
Gdy na drumli gra
I na liściu gra
Od serca do ucha,
Czule jak nikt.
Dobry Bóg
Dał mu talent,
A resztę wygrał
Joszko sam!”

„Wielkość człowieka mierzy się wielkością wolności.”

„Król Michał!”

„Król Szwecji.”

„Śmierć jest wielkością niezmienną, jedynie ból jest wielkością zmienną, która może nieskończenie wzrastać.”

„Niektórzy rodzą się wspaniale, inni osiągają wielkość, a niektórzy mają na nich wielkość.”

„Kawaler żyje jak król, a umiera jak pies: żonaty żyje jak pies, a umiera jak król.”

„O pracy lekarzy w Oświęcimiu nie wspominam, gdyż to, co obserwowałam, przekracza moje możliwości wypowiedzenia się na temat wielkości lekarskiego powołania i bohatersko spełnionego obowiązku. Wielkość lekarzy, ich poświęcenie zastygły w źrenicach tych, którzy, udręczeni niewolą i cierpieniem, nigdy już nie przemówią. Lekarz walczył o życie stracone i za stracone życie poświęcał życie własne. Miał do dyspozycji przydział kilku aspiryn i wielkie serce. Tam lekarz pracował nie dla sławy, pochlebstwa czy zaspokojenia ambicji zawodowej. Pozostawał tylko lekarski obowiązek ratowania życia w każdym przypadku i w każdej sytuacji pomnożony przez współczucie dla człowieka.”