„Zawsze mnie dziwi brak wiary u pobożnych i logiki u rozumnych.”

„Utrata wiary to coś wielce tajemniczego – równie tajemniczego jak sama wiara. I podobnie jak wiara, nie ma korzeni w logice; jest to zmiana w klimacie umysłu.”

„Nie było nic większego niż to, aby wiara stała się rozumna. Świadectwem tego, do czego ślepa i nierozsądna wiara prowadziła, była wszak wojna w Ziemi Świętej…”

„W logice tkwi zawsze pierwiastek nudy.”

„Pobożny dzikus (…) powiesił się na wierzbie, dzikus, którego własna dusza nie zdołała namówić, aby żył dalej, tak jak inni, tam gdzie wiara umarła.”

„Ale kochać? Kocha się po prostu, bez powodu. Człowiek nie jest samochodem, który psuje się zawsze z jakiegoś powodu. Ja się zepsułam bez powodu. Kocham po prostu, zwyczajnie, motywów brak. Wiem, że to bezsensowne i wbrew logice, że przez to i on ma kłopoty…”

„Może wydaje Ci się, że agnostycyzm to wybór najbardziej godny człowieka rozumnego, bo ateizm jest postawą równie dogmatyczną jak wiara.”

„(…) logika naszego postępowania jest zawsze na łasce ciemnych i nieprzewidzianych popędów.”

„Zawsze się dziwię, gdy ktoś mówi, że Polacy są ksenofobami czy też zarzuca się im brak tolerancji. Oczywiście, jak każdemu młodemu chłopakowi zdarzało mi się, że musiałem trochę pomachać pięściami, ale nie wynikało to nigdy z żywionych wobec mnie i moich rodaków uprzedzeń.”

„Nie ma się czemu dziwić, pomyślałem. Nie ma się co dziwić, że ludzie służyli diabłu i szli z nim w układy. Nie ma się co dziwić, że oddawali cześć złowrogim bóstwom żyjącym w podwodnych górach Atlantydy. Zawsze przychodzi chwila żalu, chwila rozpaczy, gdy się pożąda kogoś, kto na zawsze pozostanie dla człowieka niedostępny.”