„Kto długo wzrok zatapia w obliczu przyrody,
Ten wstanie z Olimpijskim na czole pokojem.”

„(…) jeśli dostatecznie długo obserwujesz kogoś, kto wpatruje się wyczekującym wzrokiem w drzwi, w końcu sam zaczynasz się zastanawiać, czy ktoś ich jednak nie otworzy.”

„Oglądanie kobiet w małych pokojach
to nie to samo co
przebywanie z kobietami gdziekolwiek indziej
Jest w tym coś
z wielkiej tajemnicy
Wzrok biegnie przez nocny dziedziniec
i widzę za firanką
intymne wnętrze”

„Istnieje wzrok, którego nie potrafi ciemnością zasnuć żadna ślepota. Wzrok miłości.”

„Rozum jest wzrokiem duszy.”

„Przyroda jest dziurawa,
Nie ma wzroku – patrzysz po raz ostatni.”

„Morales ma wzrok mętny jak dwudniowe piwo.”

„Ignorancja ma skrzydła orła i wzrok sowy.”

„Miłość jest ślepa, ale małżeństwo przywraca jej wzrok.”

„Mieszkanie jego [Wyspiańskiego] było bardzo oryginalne. Mieściło się w domu zamieszkanym przeważnie przez bardzo biedną ludność. Pracownię stanowił duży pokój, oświetlony kilku oknami, pomalowany na kolor ciemnobłękitny. Później wstawił Wyspiański do tego pokoju niektóre meble zrobione dla teatru podczas przedstawienia Bolesława Śmiałego. Duży, czerwono obity fotel stał koło długiego stołu. Na jednej ze ścian był rozpięty jego cudowny obraz pastelami malowany, niestety bardzo podniszczony, przedstawiający „Sezam”.(…) Dalsze pokoje były fantastycznie pomalowane, jeden koloru cytrynowego, drugi o dosyć zjadliwym różowym tonie. Kiedy się przechodziło z tych kolorowych pokoi do jego pracowni, wzrok gubił się w błękitnej atmosferze.”