„Codziennie uczę się cierpliwości, wciąż i wciąż od nowa, nie pozwalam sobie na gram tęsknoty.”

„Czekałam na ciebie nad brzegiem wielkiej wody
Ucząc się od niej, ucząc cierpliwości
Jak ci wytłumaczyć, jak wytłumaczyć
Że wciąż umieram z tej miłości”

„Cierpliwość jest codzienną formą miłości.”

„Nie grać ani o jeden dzień za długo! Taka obsesja wciąż mnie prześladuje i chyba o wiele wcześniej przestanę grać, niż mogłabym.”

„Dla mnie on jest legendą. Był to człowiek obdarzony wielką charyzmą czego należy życzyć sobie i innym. To mnie w nim fascynuje, jak również to, że wszystko, co robił, było absolutnie wyjątkowe. To on wyznaczał trendy.(…) Nadał aktorstwu nową jakość, która po czterdziestu latach wciąż jest żywa. Chciałabym móc grać z taką charyzmą, jak on.”

„Przestałem grać w 1998. I dobrze. I tak mi nie wychodziło. Ani nie umiem grać na gitarze, ani nie potrafię śpiewać. Wciąż jednak daje muzykom wskazówki, jak oni powinni to robić. Nienawidzą tego.”

„Za oknami wciąż na pozór ten sam świat
I tylko mnie troszeczkę mniej.
Coś odeszło - coś, co waży mniej niż gram -
A jednak się nie stało lżej.”

„Zdecydowałem, że odejdę ze świadomością, że wciąż mógłbym grać. Zawsze chciałem, żeby właśnie tak zakończyła się moja kariera. Dokładnie tak chciałem ją zakończyć.”

„Uwielbiam ten zawód, uwielbiam grać i zawsze przy tej okazji uczę się czegoś nowego.”

„Na początku trochę się stresowałem, ale potem świadomość występu u boku Boba Hoskinsa zaczęła mnie mobilizować, by grać coraz lepiej. Dogadywaliśmy się bardo dobrze. Graliśmy w karty, rozmawialiśmy. Wciąż wysyłamy sobie kartki na święta.”