„Albo staniemy na zasadach, albo nie staniemy w ogóle.”

„Wciąż chce mi się oddychać, bo wiem, że nie jestem w ogóle niewolnikiem zasad.”

„Porozumienie wynegocjowane w Kopenhadze nie zabezpiecza należycie polskich interesów i narusza podstawowe zasady Unii Europejskiej o równości praw i obowiązków wszystkich państw. Uważamy, że akcesja niesie ze sobą daleko idącą utratę suwerenności politycznej. Zagrożony jest polski parlamentaryzm i władza sądownicza. Ustawy i uchwały Sejmu i Senatu pozbawione będą polskiego, narodowego punktu widzenia. Po dołączeniu do Unii, Polacy staną się narodem bez własnego państwa.”

„Władza duchowa jest na drodze do odzyskania supremacji; zawarła sojusz z władzą świecką przeciwko rewolucji i układa się z nią teraz jak równy z równym; stanęło na tym, iż obie te władze uznały, że poróżnienia między nimi wynikały z nieporozumienia, że ich cel jest jeden i ten sam, ich zasady, ich środki, ich dogmaty są również absolutnie identyczne, a wobec tego kierowanie nimi powinno być wspólne lub raczej każda z nich powinna się uważać za uzupełnienie drugiej i stanowić, na mocy połączenia, jedną i niepodzielną władzę.”

„(…) czasem trzeba wziąć sprawy we własne ręce, bo nikt nie wie, co jest dobre, a co złe, jeśli nie jest na twoim miejscu. Że być może w ogóle nie ma dobra ani zła, tylko zasady, które ludzie wybierają, bo boją się podejmować decyzje.”

„Obywatele! Gdy armia nasza z bezprzykładnym męstwem zmaga się z przemocą wroga od pierwszego dnia wojny, aż po dzień dzisiejszy, wytrzymując napór ogromnej przewagi całości bez mała niemieckich sił zbrojnych, nasz sąsiad wschodni najechał nasze ziemie, gwałcąc obowiązujące umowy i odwieczne zasady moralności. Stanęliśmy tedy nie po raz pierwszy w naszych dziejach w obliczu nawałnicy, zalewającej nasz kraj z zachodu i wschodu. (…) Na każdego z was spada dzisiaj obowiązek czuwania nad honorem Naszego Narodu w najcięższych warunkach.”

„Odrzucanie zasad to także zasada.”

„Złotą zasadą jest to, że nie ma żadnych zasad.”

„[Czytelnik] śmieje się – podejrzewam – z polityki w ogóle. Z jej zasad, z jej mechanizmów tutaj tak doszczętnie jakby obnażonych. Wszystko lipa! Tę konkluzję niezmiernie popularną, bo łatwą do intelektualnego opanowania i dającą miłe poczucie wyższości, Mostowicz swoją książką gruntuje i potwierdza.”

„Nie lubię myśleć w sposób zorganizowany, jestem chaotyczny i mam wyraźne skłonności do lenistwa. Mój trener to zauważył i w zasadzie pozwolił mi ćwiczyć to, na co akurat miałem ochotę. (…) Praca według rozpiski godzinowej w ogóle mnie nie bawi. Systematyczna nauka by mnie zabiła.”