„Spadła tkliwa z drzewa
– posypią się słowa
w majestacie marzeń
pod rygorem wiersza”

„Słowo krew jest nieobecne w wierszu,
kiedy krew wisi w powietrzu.”

„Byłaś mej pamięci wierszem,
Byłaś.
Byłaś moją myślą pierwszą,
Byłaś.
Lądów moich marzeń brzegiem.
A czym teraz będziesz? Nie wiem (…).”

„Władza nie rygorem się wyraża, a jedynie prostotą mowy.”

„Ale widać należy to do natury rygorów, że się je stosuje na ślepo.”

„Staram się, aby słowa w moich wierszach odetchnęły. Może nie mają u mnie takiej frajdy, jak u innych poetów, ale przynajmniej nie czują się wykorzystywane.”

„Są wiersze – teatry ogromne,
Gdzie słowo zabija i wskrzesza.
Są strofy – muzea szacowne,
Gdzie nudzą się szkolne wycieczki”

„(…) wiersz biegnie, ma rozpęd, dialogi wierszem są żywsze i bardziej ekscytujące – po chwili widownia się przyzwyczaja, że będą tak mówić i nie buntuje się przeciwko temu, a odwrotnie – śledzi bardziej te słowa – dlatego, że są one tak kunsztownie powiązane.”

„Czytać słowa zapisane w kolorach,
układać wróżby niby wiersze,
zostawić je gdzieś za sobą i skręcić
w kolejną, czarną przecznicę.”

„Nikt nie stworzył esperanta marzeń nocnych, onirystycznej mowy ciszy, języka zawierającego słowa definiujące stany i bodźce istniejące jedynie po ciemnej stronie jawy.”