„Jestem tylko mnichem. Niekiedy śnią mi się sceny przemocy albo spotkania z kobietami. Ale od razu w tym samym śnie przypominam sobie, że jestem mnichem. Nigdy jednak w marzeniach sennych nie przypominam sobie, że jestem Dalajlamą.”

„To pewnie brzmi dziwnie, ale lubię sceny, w których mój facet całuje inne. Ma z tego frajdę.(…) Czuję się lepiej, gdy jestem daleko i widzę jak on całuje inne kobiety. Przypomina mi nasze pocałunki i co na mnie czeka w domu. Ale nawet Josh uważa moje podejście za trochę dziwne.”

„Mówię do was jako zwyczajny obywatel i przypominam, że jestem prezydentem Rumunii. (…) Jestem prezydentem narodu, nie będę rozmawiał z prowokatorami, nie będę też rozmawiał z przywódcami puczu i najemnikami.”

„Życie snem. Nie jestem ślepy we śnie.”

„Jestem przeciwny już samej nazwie tej ustawy. To powinna być ustawa o przemocy, a nie o przemocy w rodzinie. Bo przemoc jest wszędzie, a tu mamy do czynienia z sugestią, że jej eskalacja następuje w rodzinie.”

„Nie jestem kobietą wyzwoloną, jestem kobietą wolną.”

„Myślę, że zaczęło się od tego, że jestem brzydki. Nie przypominam Gregory Pecka ani Mastroianniego. Nie jestem amantem, wcieleniem ideału kobiet. A jak się nie jest ideałem kobiet, nie jest się również ideałem reżyserów. Ktoś mnie kiedyś widział pewnie w takiej roli mało pozytywnej i uznał, że będzie ze mnie dobry typ. I tak zostałem typem. Ale sam siebie uważam za człowieka bardzo pozytywnego.”

„Jestem jedną z nielicznych kobiet, które uważają, że prawdziwa twórczość jest domeną tylko mężczyzn. Nie wiem, nie widziałam, nie spotkałam nigdy Mozarta w spódnicy czy Rembrandta w spódnicy.”

„Zło, które niekiedy wydziera mi jęk z serca, nie polega na tym, że jestem kobietą niezamężną i prawdopodobnie pozostanę niezamężną, ale na tym, że jestem kobietą samotną i prawdopodobnie nią pozostanę. Cóż nie można temu zaradzić i trzeba to znosić, i w dodatku znosić – jeśli się da – bez słów.”

„Nie jestem kobietą-premierem. Jestem premierem.”