„Los pożycza, nie daje.”

„Wykuwanie losu własnym wysiłkiem daje cholerną satysfakcję…”

„Los daje nam wiele życiowych szans, szkoda tylko, że dowiadujemy się o tym po fakcie.”

„Każdy ma to, na czym mu najmniej zależy, a los daje jednemu to, czego drugi pragnie najgoręcej.”

„Śmiechu warci są ludzie zabiegający o bogactwo – daje je los, strzeże go podłość, natomiast ono odbiera uczciwość.”

„Na pewno jest to zawód, który do tego stopnia człowieka absorbuje, że ten zapomina o prawdziwym świecie, w którym żyje i się porusza. Paradoksalnie, przez te multiplikacje wielu losów, losów różnych ludzi, których się grywa, daje nieśmiertelność i poczucie, że żyje się kilkakrotnie.”

„Nie możemy wybierać ram dla swego losu. Ale dajemy mu treść. Kto chce przygody, będzie ją przeżywał na miarę swego męstwa. Kto chce ofiary, będzie ją składał na miarę czystości swego serca.”

„U mnie nie daje się butów, a jeśli się zdarzy taki prezent, to koniecznie trzeba dać za nie przysłowiowy grosz. Inaczej osoba obdarowana odejdzie z życia tej, która buty dała, więc po co kusić los…”

„Tym, którzy je zbyt kochają, złoto nie daje radości,
Aż do dnia śmierci im każe zgrzytać zębami z chciwości.
Przybywa albo ubywa, zaś chciwy na los się złości,
Tu przez nie dusza ugrzęźnie, nie wzleci ku wysokości.”

„Dostałam sporo ciosów od życia, ale to porażki nas kształtują, „mieć, co się chce, można tylko, kiedy przegra się grę” – jak śpiewał Staszewski. Szczęście jest szybkie i często gubi refleksje. Smak cierpienia jest twórczy. Największym prezentem od losu jest mój syn, Szczepan. To moja duma. Mądry, piękny, młody człowiek. Dużo się od niego uczę. Prezentem od losu jest moja ukochana mama, ale los zabrał mi bardzo wcześnie wspaniałego ojca. Straciłam kochaną siostrę. Mam najdroższą przyjaciółkę, aktorkę Aldonę Struzik. Do wszystkiego, co daje los, podchodzę z pokorą.”