„(…) Warszawie nieodzownie potrzebny był teatr nie tylko o nowoczesnej budowie i urządzeniach scenicznych, lecz i o nowoczesnych zamierzeniach artystycznych, szczególnie pod względem inscenizacji, reżyserii i sztuki dekoracyjnej, które w owym czasie były w Warszawie zupełnie obce. Poza tym chodziło o teatr, który by systematycznie pielęgnował repertuar klasyczny i interesował nim publiczność. Ogólną dewizą nowo powstającego teatru było: dzieło sztuki w najdoskonalszej artystycznej formie.”

—  Arnold Szyfman

Źródło: Powstanie Teatru Polskiego. Teatr Polski w Warszawie 1913–1923, Warszawa 1923

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
czas , publiczność , urządzenie , budowa , szczególny , klasyczny , inscenizacja , dzieło , chodzić , repertuar , teatr , warszawa
Arnold Szyfman Fotografia
Arnold Szyfman 3
polski dramaturg i reżyser teatralny 1882–1967

Podobne cytaty

Jerzy Grotowski Fotografia

„Mając bowiem koncepcję teatru można powoli wypracowywać indywidualną technikę, korzystając z już istniejących. Koncepcja teatru nie jest również tożsamą z linia repertuaru. Linia repertuarowa wynika z założeń artystycznych danego teatru, z nurtu, z jego twórczych poszukiwań.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: W tonacji entuzjastycznej http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=7004, „Dziennik Polski” nr 27, 1 lutego 1955, s. 3–4.

Mikołaj Grabowski Fotografia

„Odpowiedzialność artystyczna – innej w teatrze nie ma.”

Mikołaj Grabowski (1946) polski reżyser i aktor, pedagog

Źródło: „Dziennik Polski”, 3 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wszystkop.htm

Edward Gordon Craig Fotografia

„Wierzę, że przyjdzie czas, gdy będziemy mogli w teatrze tworzyć dzieła sztuki, obywając się bez pisanych tekstów i bez aktorów.”

Edward Gordon Craig (1872–1966)

I believe in the time when we shall be able to create works of art in the Theatre without the use of the written play, without the use of actors. (ang.)
Źródło: On the Art of the Theatre http://books.google.pl/books?id=ZQv533ZK6IQC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 53.

Konrad Imiela Fotografia

„W naszych realiach teatr potrzebuje twarzy, która będzie firmowała jego dokonania. Osoby, którą publiczność widziała w artystycznych przedsięwzięciach, zna jej gust, talent, wie, jakiego repertuaru i jakiej wizji może się po niej spodziewać. Ta twarz musi być twarzą artysty.”

Konrad Imiela (1972) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 13 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18964

„Będę robił ten teatr [Teatr Studio] dla siebie i dla moich przyjaciół. Uczciwie i, mam nadzieję, mądrze. Jeżeli będą tu powstawać rzetelne spektakle i interesujący artystycznie teatr, to znajdą się i widzowie. Nie zależy mi na tym, żeby tu przychodzili dwudziesto – czy nastolatkowie. Chcę, żeby przychodzili ludzie inteligentni, ciekawi świata i sztuki, którą chcemy im proponować.”

Zbigniew Brzoza (1957) polski reżyser

Źródło: „Rzeczpospolita”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-teatr-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/zbigniew-brzoza

„Często pamięć, do której odwoływać się będą reżyserzy, będzie pamięcią samego Starego Teatru, z jego klasycznymi inscenizacjami, scenografiami, rolami.”

Anna R. Burzyńska (1979)

Źródło: Tradycja i profanacja, „Dialog”, nr 12, grudzień 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/153870.html

„(…) teatr straszliwie człowieka pochłania, potem go miele i wypluwa. Teatr daje ogromną satysfakcję artystyczną. Czasami.”

Tadeusz Szymków (1958–2009) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44101

Jerzy Grotowski Fotografia

„Przykład różnorodności nurtów w teatrze radzieckim uczy nas dobitnie, że realizm socjalistyczny bynajmniej nie zakłada istnienia jedynej, „prawomyślnej” koncepcji teatru, że przeciwnie – bogactwo sztuki realizmu socjalistycznego polega na tym, że w jego ogólnym kierunku jest miejsce i potrzeba indywidualnych koncepcji teatru.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: W tonacji entuzjastycznej http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=7004, „Dziennik Polski” nr 27, 1 lutego 1955, s. 3–4.

Krzysztof Orzechowski Fotografia

„(…) wśród ludzi opisujących teatr nastąpiła zmiana pokoleniowa. Młodzi krytycy gustują w młodym teatrze, tworzonym przez ich rówieśników, to zrozumiałe. A starsi często usiłują nadążyć za młodymi. Na ogół wolą spektakle będące kalką naszej rzeczywistości. Teatr społeczny, jako obszar poszukiwań artystycznych, zawsze był i będzie potrzebny, ale nie powinien być powszechnie obowiązujący i doraźny. Ci, którzy piszą o teatrze często zapominają, że teatr jest sztuką, a ta wymaga dystansu, metafory i poezji. Jeśli któryś z krytyków mówi mi: fizjologia, bebechy na scenie, brutalizm – tak, ale na teatr, taki jak u ciebie, szkoda mi czasu – to myślę, że teatr w ogóle przestał go interesować.”

Krzysztof Orzechowski (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtsro.htm

Jan Tomaszewicz Fotografia

„Prof. Bardini, kiedy przychodziłem do Zielonej Góry, powiedział mi, żebym nie leczył swoich kompleksów artystycznych, tylko sondował publiczność, dla której pracuję. Jego zdaniem dobry repertuar to trochę komedii, trochę dramatu, a pośrodku Fredro. I coś w tym jest. Teatr powinien być społeczny, edukacyjny i powszechny.”

Jan Tomaszewicz (1956)

Źródło: Wojciech Wyszogrodzki, Poznać pana po cholewach, „Gazeta Lubuska”, 25 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/145019.html

Pokrewne tematy