„Sceny miłosne to łatwizna, nie widzę w nich nic trudnego. Gdybym tylko mógł, w każdym ujęciu ściągałbym koszulę albo chodziłbym nago po planie.”

„Sceny miłosne są trudne, ale głównie ze względu na… polski klimat! Przez większą część roku jest na nie po prostu za zimno.”

„Filmuj morderstwa tak jak sceny miłosne, a sceny miłosne – tak jak morderstwa.”

„W tłumie czuje się zagrożony, na scenie czuje się bezpiecznie. Gdybym mógł spałbym na scenie. Mówię poważnie.”

„Takie sceny są kłopotliwe i krępujące, także ze względu na bliskich. Chłopaka, rodzinę. Chodzi o to, żeby nie padli na serce w kinie. Ja już wszystkich przygotowałam do tego, co zobaczą, żeby nie było zaskoczenia. Podczas kręcenia takich ujęć trzeba mieć zaufanie dla partnera i ekipy. Sprawdzałyśmy z dziewczynami w rozpisce, na który dzień przypada scena striptizu. Byłyśmy zestresowane. Jak się okazało, niepotrzebnie, bo na planie było dużo śmiechu.”

„Paradoksalnie niewiele spotykaliśmy się na planie, nie mieliśmy wielu scen ze sobą, bo ta relacja jest rzeczywiście przez internet. Dochodzi do spotkania w Paryżu i tam następuje spełnienie. Granie z kimś bliskim scen bliskości jest trudne…”

„Piaf wypowiadała się na scenie gwałtownie, wszystkimi wibracjami swojego ciała, potęgą głosu, sublimacją zmysłów, tańcem miłości na wulkanach. Może była w stanie przeżywać miłosną ekstazę jedynie na scenie? Przy każdym kolejnym mężczyźnie usiłowała walczyć z chłodem, jaki ją wypełniał, co nie pozwalało jej być partnerką egzaltowaną. Ponadto – czy mogłaby się manifestować tak dziko gorąca, tak cudownie czuła na scenie, gdyby swoje niesamowite pragnienia wyrażała gdzie indziej?”

„Zawsze lubiłem ruch kamery. Jeśli potrafisz użyć ruchomej kamery i masz odpowiedni plan, takie zdjęcia nie tylko czynią scenę ciekawszą wizualnie, ale także pozwalają na dłuższe ujęcia, czasami obejmujące całą scenę. To ułatwia aktorom zachowanie skupienia na roli i przekazywania emocji.”

„Seks przed kamerą jest trudny, ale przecież chodzi o to, by przekonać widzów do realizmu scen. To tylko kino, czyli kamera, reflektory i kawał ciężkiej roboty.”

„Pisanie o sobie samym jest dla człowieka zarazem trudnym i wdzięcznym zadaniem: jego serce wzdraga się przed wypowiedzeniem czegokolwiek, co mogłoby mu przynieść ujmę, natomiast czytelnik woli nie słyszeć tego, co mogłoby mu przysporzyć chwały.”