„Hegel powiada gdzieś, że wszystkie wielkie historyczne fakty i postacie powtarzają się, rzec można, dwukrotnie. Zapomniał dodać: za pierwszym razem jako tragedia, za drugim jako farsa.”

„Walczyć z umarłym to albo ordynarna farsa, albo niesmaczna tragedia.”

„Z bliska życie jest tragedią, ale z daleka to czysta farsa.”

„Wielki filozof, który stwierdził, że czas leczy rany, zapomniał dodać, ile musi być tego czasu.”

„Luter, jak wiadomo, powiada: kto nie kocha wina, kobiet i śpiewu, ten pozostaje durniem przez całe swoje życie. Nie można jednak zapomnieć o dodaniu do tego: fakt, że ktoś jest przyjacielem kobiet, kielicha i śpiewu, nie stanowi jeszcze wystarczającego dowodu jego mądrości.”

„Sprawiedliwość jest drugim wielkim zadaniem prawa, jednak pierwszym jest pewność prawa, pokój.”

„Prawie wszystkie dobre pisanie zaczyna się od strasznych pierwszych wysiłków. Musisz gdzieś zacząć.”

„Nie wolno kombinować, farsę gra się tak samo jak dramat. Jak mężczyzna nakryje żonę z gachem, to aktorzy grają to w farsie zupełnie jak w tragedii w teatrze dramatycznym. Jak mawia Cooney, to na widowni jest różnica, na scenie nie ma żadnej. Tu się śmieją do rozpuku, a w tragedii płaczą. Im bardziej serio gramy, tym jest to zabawniejsze.”

„Nie wiem, czy prawdziwy Bóg też jest tak bezradny i dlatego tyle zamętu jest na świecie, czy tylko zapomniał o nas i gdzieś daleko od nas po drugiej stronie kosmosu drapie się po brzuchu.”

„Z woli Boga zostałem mistrzem olimpijskim i z woli Boga uległem wypadkowi. Nie posiadałem się z radości, kiedy dwukrotnie zwyciężałem w biegu maratońskim, ale tak jak zaakceptowałem moje zwycięstwa, tak samo akceptuję tragedię, która mnie spotkała. Muszę zaakceptować obydwa wydarzenia jako fakty, które wydarzyły się w moim życiu, i żyć nadal szczęśliwie.”