„Jan rzucił się wtedy w wir pracy, przysiągł sobie, że już nikt go nigdy nie zrani, trudno okraść kogoś, kto ma puste kieszenie, powtarzał to sobie czasami, gdy mimo koniaku trudno mu było zasnąć.”

„Ale mówi się trudno, słowa są dla mnie zbyt cenne, nie będę marnował ich na powtarzanie.”

„Szczęście dlatego tak trudno znaleźć, gdyż znajduje się tam, gdzie się go nikt nie spodziewa.”

„Kiedyś się zjawi, z twarzą pustą,z otokiem czarnych ustdookoła głowy. Jana śnieg wybiegnę, milczące drzewona rwących się nogach.I nic już nie będzie.”

„Nigdy mnie nie interesowała przeszłość Józefa Mackiewicza, tylko jego talent. Tak samo nikt z nas (w Kulturze) nie wyciąga literatom krajowym ich postawy w okresie bierutowym. A przecież świnili się, jak trudno lepiej.”

„Punkt widzenia dziecka. Wszyscy go kiedyś znali, ale oddaliliśmy się od niego tak bardzo, że trudno nam znowu do niego powrócić.”

„Trzy razy odszedłem z pracy, a z wszystkich pozostałych firm zostałem wyrzucony. Zwolnienie, mimo, że czasami przychodzi niespodziewanie i trudno się po nim pozbierać, często jest darem niebios: ktoś inny podejmuje za ciebie decyzję i już nie musisz tkwić w nieodpowiedniej pracy przez resztę życia. Większość ludzi nie ma takiego szczęścia - nikt ich nie zwalnia i umierają powolną śmiercią duchową przez trzydzieści do czterdziestu lat tolerowania miernoty.”

„Trudno się w końcu dziwić, że z octu na półkach i pustych haków w sklepie chętnie przeniosła się do kraju obfitości, bo akurat jej to wypadło w tamtych pięknych czasach…”

„Nigdy nie uważałem się za szczęśliwego właściciela „talentu”, jedyną moją troską było ratować się – puste ręce, pusta kieszeń – pracą i wiarą.”

„Gdy słyszę, że Niemcy powtarzają, że dług trzeba oddać, pusty śmiech mnie ogarnia. Przecież Niemcy to kraj, który nigdy nie spłacał swoich długów.”