„Coca Cola – to jest to!”

—  Agnieszka Osiecka

hasło reklamowe Coca Coli wymyślone na konkurs.
Źródło: Historia marki – Coca-Cola, Histmag.org http://histmag.org/?id=1204.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
historia , coca-cola
Agnieszka Osiecka Fotografia
Agnieszka Osiecka 60
polska poetka, autorka tekstów piosenek 1936–1997

Podobne cytaty

Leszek Miller Fotografia

„SLD to jest znak reklamowy, taki jak Coca-Cola, i sam ten znak ma ogromną wartość.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

wypowiedź dla „Rzeczpospolitej”.

Conan O'Brien Fotografia

„Coca-Cola oznajmiła, że wypuści na rynek nowa wersję coli: Vanilla Coke. Nie chcę być złym prorokiem, ale oby nie skończyło się tak jak wypuszczenie na rynek Vanilla Ice.”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

Źródło: Conan O’Brien – gadki wybrane XII http://www.joemonster.org/art/5345/Conan_O_Brien_gadki_wybrane_XII

„U nas butelka z mlekiem stawiana pod drzwiami była tym, czym w Ameryce coca-cola. Mleko na progach kojarzyło mi się z długim korytarzem więziennym, z żarłem stawianym przed zamkniętymi celami. Nie widać było tego, który je przyniósł, ani tego, który je spożyje. Dla mnie to była najprostsza i najtrafniejsza metafora socjalistycznej Polski (…).”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

Źródło: „Rzeczpospolita”, 30 marca 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/symbolet.htm

„Owszem, kusili mnie, chcieli firmę kupić za grube miliony, obiecując, że utrzymam w niej wysokie stanowisko i dostanę inne profity. To byli światowi potentaci branży napojów, którzy wykupują w Polsce różne firmy. Nasi konkurenci już zostali kupieni. Kropla Beskidu to dziś Coca-Cola, Żywiec Zdrój to Danone, a Nałęczowiankę przejęło Nestlé. Kuszono mnie oficjalnie i mniej oficjalnie, ale się nie dałam. Już nie przychodzą. Wiedzą, że Muszynianka nie jest do kupienia. My tu między sobą mamy serdeczne stosunki. Tego nie da się kupić, wpisać w tabelki.”

Maria Janas (1954)

Źródło: Bartłomiej Kuraś, Od korporacji uchowaj nas, Panie, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,140812,16660313,Spoldzielcy_z_Muszynianki__Od_korporacji_uchowaj_nas_.html, wyborcza.pl, 18 września 2014.

„Spójrzmy więc wstecz i wspomnijmy to, dla czego warto było żyć. Kruk Edgara Allana Poe. Zamek Karmazynowego Króla. 17 minuta Ech Pink Floyd. James Bond. Nights In White Satin The Moody Blues. Adagio Albinioniego. Kobieta Wąż (The Reptile) w kwietniu 1970 roku – seans w sanockim kinie San, kiedy po raz pierwszy i ostatni bałem się na horrorze. Atom Heart Mother. Andante z Tria Es-dur Schuberta. Tom and Jerry. Coca-cola i ketchup. Rzygający grubas w Sensie życia wg Monthy Pythona. Czas apokalipsy. Drugi koncert Marillion w Gdańsku, gdy Fish śpiewał Lawendy „tylko” dla mnie i Anki. Clint Eastwood i scena z rondlem w westernie Joe Kidd. O fortuna – pierwsza pieśń z Carmina Burana Carla Orffa. Twin Peaks. Wizyta w Domu Kobiety Węża (Oakley Court pod Londynem). Wzruszenie, gdy przyszło mi zapowiedzieć koncert Petera Hammilla w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy 14 października 1995. Miłość w czasach zarazy Marqueza. Lost Highway. Noc i poranek 31 maja 1998…
Wszystkie te chwile przepadną w czasie, jak łzy w deszczu. Pora umierać.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

felieton, który był de facto listem pożegnalnym Tomasza Beksińskiego,
Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Fin de siecle, „Tylko Rock” nr 1 (101), styczeń 2000.

Pokrewne tematy