„To jest pierwszy i jedyny w swoim rodzaju aktor w czarnych okularach i skórze – taki nasz Brando. Bardzo charyzmatyczny facet na ekranie. Ze Zbyszkiem Cybulskim najbardziej kojarzy mi się dworzec we Wrocławiu. Jestem z Legnicy i Wrocław był swego rodzaju moim „oknem” na świat. Marzyłem o tym by zdać do szkoły teatralnej i jeździłem na różne festiwale teatru amatorskiego. Zawsze ta postać Zbyszka była dziwnie obecna przez tę płytę pamiątkową na tym dworcu.”

— Tomasz Kot

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34514

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

świat , facet , aktor , rodzaj , postać , czarny , skóra , okno , obecny , dziwne , płyta , dworzec , nasi , jeździć , okulary , pierwszy , teatr , na zawsze

Tomasz Kot 13

duchowny polski, jezuita 1966

Podobne cytaty

„Zbyszek Cybulski jest postacią, która do dziś u większości ludzi związanych z filmem, ale też i widzów, kojarzy się z pewnym rodzajem niezależności i wolności.”

Maja Ostaszewska (1972) aktorka polska

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28327

„Coraz bardziej zaznacza się podział na aktorów teatralnych i filmowych. Aktorzy teatralni są znakomitymi rzemieślnikami, są oddani swojemu teatrowi.”

Igor Michalski (1957) polski aktor

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 8 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mmme.htm

„Dla mnie postać Cybulskiego jest pewnym symbolem. To jest coś takiego dla nas Polaków, jak James Dean dla Amerykanów, jakiś wyznacznik epoki. To co powiedział Cybulski, o „braniu odpowiedzialności za własne województwo” to jest coś, co potwierdza w pewnym sensie to, co ja myślę, robię, by być bardziej współtwórcą pewnego rodzaju wypowiedzi niż wykonawcą jakiegoś pomysłu na zasadzie ja zrobię kreację aktorską i to jest dla mnie najważniejsze. Postać Cybulskiego, która zawsze jawiła mi się jako symbol, teraz nabrała większej wartości. Bo to, co Cybulski mówił, jest ponadczasowe i potwierdza się w tym, co ludzie teraz myślą na temat swojego zawodu, przynajmniej ci, z którymi ja się utożsamiam i których szanuję.”

Rafał Maćkowiak (1975) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28421

„Na pewno jest z nim związany jakiś mit. Pamiętam też jeszcze moje niedawne spotkania z kolegami w szkole teatralnej, z których wyraźnie wynikało, że dla tych młodych ludzi postać Zbigniewa Cybulskiego jest nie tylko swego rodzaju wzorem, ale też niemal każdy chciałby być takim jak on aktorem, który tak silnie, swoją osobowością i filmami, w których zagrał, oddziałuje na ludzi. Mówiąc, w ogromnym oczywiście uproszczeniu, większość z nas chciałaby, aby ludzie upodabniali się do postaci jaką aktor zagrał w danym filmie. Cybulski swoją postawą, jak i rolami, idealnie trafił w potrzeby ówczesnego społeczeństwa. Przez to też został tak dobrze zapamiętany. Myślę, że możemy śmiało mówić o nim dziś, jak o niedoścignionym idolu dla młodych aktorów, adeptów sztuk artystycznych. Poza tym dla mnie osobiście już zawsze pozostanie czymś porażającym to, co on zrobił w tych wszystkich filmach, w których zagrał. To mnie wciąż elektryzuje. W nim było coś, co powodowało, że mimo niespecjalnie wyszukanych środków pozostawał zawsze bardzo wiarygodny na ekranie.”

Antoni Pawlicki (1983) aktor polski

o Zbigniewie Cybulskim.
Źródło: 'Musiałem zagrać „kibola”. Rozmowa z Antonim Pawlickim, stopklatka.pl http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=51022

„Pan Zbyszek Cybulski, który jest dla mnie drugim po Bogu wśród polskich aktorów, przed nim nie ma nikogo, po nim już zaczynają się pojawiać, przewartościował tą branżę. On udowodnił swoim graniem, naturalizmem, że można inaczej. Niesamowicie korzystał z partnerów. Był takim naszym Marlonem Brando. I jeśli nawet ta konwencja sprzed tych ponad czterdziestu lat wydaje się dziś starociem, to bez niego nie byłoby tego, co zdarzyło się potem. Ludzie z niego czerpali. Wielu otworzył oczy. To nie była gra, to było bycie.”

Eryk Lubos (1974)

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61544

„Cybulski był nie wiem, czy nie jedynym aktorem, którego można porównać do tak kultowych postaci jak James Dean czy Elvis Presley, mających wpływ na całe pokolenia. Cybulski to największa polska legenda, więc zostać nominowanym do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego jest wielkim zaszczytem – nie wiem czy nie przesadzonym w stosunku do mnie. Na pytanie, jaką rolę chciałbym zagrać, zawsze mówię o Zbyszku Cybulskim jako o tropie pewnych ról, w których wypowiadamy się w imieniu teraźniejszego pokolenia, że jesteśmy głosem tych ludzi, moich rówieśników.”

Borys Szyc (1978) aktor polski

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27987

„(…) był to pierwszy aktor w naszym kinie, który nie grał, a był na ekranie i to jego „bycie” się sprawdzało. Do dzisiaj przecież ma w sobie hipnotyczną moc. To było coś nowego w naszym filmie – wniósł swoją niezwykłą osobowość, charyzmę, poczucie humoru. Obecnie nie dostrzegam kogoś takiego, kto byłby głosem swojego pokolenia, z kim ludzie by się utożsamiali.”

Karolina Gruszka (1980) aktorka polska

o Zbigniewie Cybulskim.
Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34457

„Cybulski był świetnym aktorem, który odszedł nagle, i to pewnie też potęguje budowanie jego mitu. Wszyscy wiemy, kim był Zbyszek Cybulski, więc nie tylko dla młodych aktorów jest kimś ważnym.”

Agnieszka Grochowska (1979) polska aktorka

Źródło: Basia Bardadyn, Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego. Rozmowa z nominowaną Agnieszką Grochowską, stopklatka.pl, 11 października 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27940

„Humor czarny, zielony czy w kropki, podobnie jak literatura, grafika, teatr, film czy cokolwiek innego w tym rodzaju – nic mnie nie obchodzi. Obchodzi mnie wyłącznie świat i życie, ponieważ ja sam jestem światem i życiem.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Małe listy
Źródło: s. 116

„(…) fanem teatru to ja nie jestem. Nie wytrzymuję w nim ani jako widz, ani jako aktor. (…) W teatrze pracuje się tygodniami nad rolą – czego nie cierpię. Nie lubię ani oglądać efektów tego procesu, ani mu się poddawać. Już kiedy zdawałem do szkoły teatralnej, wiedziałem, że nie chcę być tylko aktorem. Najważniejszy był dla mnie wtedy odpowiedni artystyczny klimat i myślałem, że znajdę go pewnie w Krakowie, albo może we Wrocławiu. Raczej nie w Warszawie, a na pewno nie w Łodzi.”

Paweł Królikowski (1961) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 listopada 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/msop.htm

Tematy

Tomasz Kot 13

Podobne cytaty

Pokrewne tematy