„Fascynuje mnie moment, kiedy instynkt samozachowawczy kapituluje przed agresją, płynącą również z nas samych. Śmierć czy raczej zbrodnia jest swoistym „deadlinem”, który zmienia perspektywę, każe zastanowić się na ile człowiek jest wolny w swoich wyborach. To było moje główne pytanie do Medei.”

„Przekora jest intelektualnym instynktem samozachowawczym.”

„Zbrodnia jest zbrodnią, agresja jest agresją, bez względu na to, jak wielu obywateli godzi się na takie praktyki. W pojęciu większości nie ma nic świętego. Tłum dokonujący samosądu stanowi przecież większość na swoim terenie.”

„Nadmiar instynktu samozachowawczego prowadzi do samobójstwa. Zabijamy się, by nic złego nam się nie stało.”

„Czy to ten moment, kiedy całe moje życie przesuwa mi się przed oczami?
NIE, TEN MOMENT BYŁ PRZED CHWILĄ.
– Kiedy?
TO MOMENT, rzekł Śmierć, POMIĘDZY PAŃSKIMI NARODZINAMI A PAŃSKIM ZGONEM.”

„Poza instynktem samozachowawczym, skłonność do rywalizacji jest chyba najsilniejszym, najbardziej gwałtownym i najtrwalszym spośród motywów stricte ekonomicznych.”

„Człowiek jest o tyle wolny w wewnętrznym życiu swej osobowości, o ile potrafi przewidzieć własne działanie i o ile ma podstawy do oceny własnego postępowania.”

„Zakochana dziewczyna nie ma wolnego wyboru, ale źródło błędu jest w niej samej.”

„Piękne słowa, nawleczone na sznur poprawnej składni, mogą urzec mnie na moment, zniekształcić perspektywę, zmącić wizję rzeczywistości. Jednakże efekty te nie trwają długo; mój instynkt samozachowawczy jest zbyt wyostrzony, umiłowanie życia zbyt silne, doświadczenie w walkach słownych zbyt gorzkie. Prędzej czy później rozjaśnia mi się w mózgownicy i pojmuję tak jak pojąłem wówczas, że rozmowa, której się przysłuchuję, została wcześniej ukartowana i przećwiczona i że jej celem jest zaszczepienie mi pewnej idei. Ale jakiej?”

„Każdy człowiek musi odpowiedzieć sobie na pytanie, którym wartościom pragnie służyć. Dla wolnych i religijnych ludzi odpowiedź jest oczywista i będą oni trzymać się jej aż do samego końca.”