„(…) jestem sępem metalu. Mój przyjaciel mi zawsze powtarzał, że gdy na scenie podnoszę ramiona do góry i zaczynam śpiewać, to wyglądam jak łysy sęp.”

„Nie jestem żadną gwiazdą, bo gwiazdy są na niebie. Po prostu kocham śpiewać i występować na scenie.”

„Kapitalizm nie może przeżyć, przede wszystkim dlatego, że ustrój kapitalistyczny musi zawsze ssać jakąś krew. Kapitalizm był orłem, natomiast teraz przypomina raczej sępa. (…) W miarę, jak narody wyzwalają się, kapitalizm ma mniej ofiar, mniej do wysysania, i staje się coraz słabszy. Uważam jego zupełny upadek za jedynie kwestię czasu.”

„Mój przyjaciel.”

„Kiedy jesteś młodym muzykiem, gdy uczysz się grać na gitarze, basie czy perkusji, gdy opanujesz podstawy instrumentu, zaczynasz szukać wyzwań. A metal był zawsze szybszy, cięższy, więcej tam było do pokazania.”

„Nie chcę tylko pokazywać mojej góry. Trzeba mieć kolory w głosie. Jeśli śpiewasz normalnie przez cały czas, brzmi to przyjemnie, ale niczego nie wyraża.”

„Czasami myślę, że gdyby można było powtarzać opowieść na tyle często, że zmniejszyłoby to ból, sprawiło, że słowa zsunęłyby się z moich ramion i zatonęły w wodzie, opowiedziałabym ją tysiąc razy.”

„Piszę, gdy jestem w nastroju, który sprawia, że zaczynam o czymś śpiewać. Wiele tekstów najpierw wypowiadam, potem dopiero spisuję, a nie odwrotnie. I gdy w moich ustach brzmią autentycznie, zachowuję. Nie wycofuję się, nawet jeśli czuję, że są kontrowersyjne albo mogą przysporzyć mi kłopotów.”

„Wokół góry góry i góry
I całe moje życie w górach
Ileż piękniej drozdy leśne śpiewają
Niż śpiewak płatny na chórach”

„Zawsze, kiedy ludzie zaczynają mówić, że zrobili coś dla mojego dobra, sięgam po broń.”