„Igła codziennie do nas dzwoni, pyta, jak się czujemy, mobilizuje i mówi, żebyśmy w końcu przywieźli do Polski kawałek tej cennej blachy.”

„Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię po wielu miesiącach milczenia, a nie pyta: dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi: cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.”

„Między kobiecym tak i nie, zaledwie koniec igły zmieścić się może.”

„Dla mnie jest to igła w serce, że tak postępuje trener, który prowadzi polską drużynę narodową.”

„Komplementy, które mówią kobiety kobietom, są bardzo cenne.”

„Tańcowała igła z nitką,
Igła – pięknie, nitka – brzydko.”

„Kiedy aparat dzwoni przeraźliwie, przywołuje, wstaję jeszcze nieraz z niedorzeczną nadzieją, ale potem mówię: Halo? zmienionym, niższym głosem, ponieważ na drugim końcu zawsze jest ktoś, z kim właśnie nie chcę lub nie mogę mówić. Potem kładę się i chciałabym umrzeć.”

„z pianą na ustach mówi że wciąż kocha
a gdy ręce zaciska na szyi
powtarza głosem słodkim jak niemowlę
żebyśmy zawsze tak szczęśliwi byli

i pyta czy zejdę z nim do piwnicy
tam gdzie mieszkają ropuchy i szczury
by czytać książki jeść pajęczyny
i babciom wyjadać konfitury”

„Im bardziej się człowiek starzeje, tym mocniej czuje, że umiejętność cieszenia się chwilą bieżącą jest cennym darem podobnym do stanu łaski.”

„Zawsze mówi to moja żona, że jak wie, że coś się wydarzyło, a ja tam byłem, to nawet nie pyta, kto wpadł na pomysł, tylko pyta: „Dlaczego znowu Ty?!””