„Boga nie ma!
– A ser jest? – smutno zapytał nauczyciel.”

„Kiedy stworzył Bóg Adama,
On zapytał się – A dama?”

„Kto Boga stworzył,
Uczeń zapytał,
Ksiądz poczerwieniał nie wie;
A Bóg chodzi jak po Tatrach w niebie,
Tak wszechmogący że nie stworzył siebie”

„Boże po stokroć święty, mocny i uśmiechnięty (…) dzisiaj, gdy mi tak smutno, i duszno, i ciemno – uśmiechnij się nade mną.”

„Zaczyna się
od kawałka sera
starego Lukrecjusza Carusa –
o naturze rzeczy,
ser staje się urzeczowiony,
oprawiony w brzuch,
gdzie ser roztapia się
wycałowany
i wyceniony
albo na zdjęciu w gazetce reklamowej.”

„Ser, Derfel. Czyżbyś nie dosłyszał? Mam ochotę na ser. Mieliśmy jakiś. Był zawinięty w płótno. A gdzie moja laska? Człowiek tylko głowę położy, żeby się nieco zdrzemnąć, i już ktoś kradnie jego laskę? Gdzie podziała się uczciwość? Cóż to za okropny świat. Nie ma sera, nie ma uczciwości i nie ma laski.”

„Jedynymi moimi nauczycielami były płyty Carusa, Björlinga, a nawet złych śpiewaków. Od wszystkich możne się czegoś nauczyć. Karierę zawdzięczam Bogu, sobie i wszystkim.”

„O cokolwiek zapytasz trzepnie cię milczenie. Bogu nie stawia się pytań dlaczego.”

„Problemy polityczne są jak ser camembert: gdy odkłada się je na dłużej, to zaczynają cuchnąć i rozłażą się.”

„Jeżeli będziemy tylko krzyczeć o Polsce, to może wychylić się Pan Bóg z płonącego krzaka i zapytać, jaka ma być ta Polska.”