„Gdy ktoś zaczyna czuć się zbyt wygodnie w swoim zawodzie, powinien natychmiast poszukać czegoś, co wprawi go znowu w ten jedyny w swoim rodzaju stan zaniepokojenia, w którym można zrobić coś wartościowego.”

„Lekarz powinien lubić swoich pacjentów i czuć się za nich odpowiedzialny.”

„Nie uważam, że powinno się przywiązywać zbyt dużą uwagę do swojej tuszy, stanu mięśni i fryzury, ale kiedy czasami wygląda się dobrze, to jest naprawdę miłe.”

„Kiedy ktoś jest naprawdę wewnętrznie przygotowany do czegoś, objawia tę gotowość swym zachowaniem.”

„Jeśli ktoś zbyt długo żyje w miejscu doskonałym, zaczyna się nudzić.”

„(…) plan filmowy to bardzo hermetyczne, odizolowane od reszty świata środowisko. Swego rodzaju kokon, w którym można czuć się bezpiecznie.”

„Bardzo łatwo krytykować to, co ktoś już zrobił i wyrokować, co powinien był zrobić.”

„Dzisiaj nie muszę żyć ze swojego zawodu, w związku z tym jest to dla mnie sytuacja bardzo dobra i wygodna, ale z drugiej strony w jakimś sensie też szlachetna wobec widza. Nie muszę im wypadać z lodówki.”

„Ja tak spontanicznie rzucałem się na ten swój tapczan i po nocach pisałem. Pisałem z jakiejś potrzeby. Czułem, że powinienem ślad swojej egzystencji, swojego pobytu tutaj zostawić. Nie wiem dla kogo. Może dla nikogo.”

„Pisanie książek to czysta schizofrenia. Pisarz zaczyna żyć życiem swoich bohaterów i żyje w stanie permanentnego rozszczepienia jaźni, emocji, swojego ja.”