„Kochające serce codziennie się odradza.”

„Nawet najbardziej kochającej żonie alkoholika nie wolno się nad nim wciąż litować. Trzeba być surowym, choć serce płacze.”

„Uważam, że silna kobieta może być silniejsza od mężczyzny, szczególnie jeśli zdarzy się, że w jej sercu jest miłość. Wydaje mi się, że kochająca kobieta jest niezniszczalna.”

„Nawet największa przepaść społeczna dzieląca dwoje kochających się ludzi jest niczym wobec zgodności myśli i uczuć oraz jedności serc i dusz.”

„Wielka szkoda, że tak to odczuwa, gdyż inteligencja jest niczym; prawdziwe wartości spoczywają w sercu. Szkoda, że nie mogę sprawić, by zrozumiał, że dobre, kochające serce to prawdziwy skarb; skarb sam w sobie, i że bez niego intelekt to ubóstwo.”

„Codzienne odprawianie Drogi Krzyżowej staje się dla mej duszy mocą i siłą, i światłem, co mam czynić, by się Panu Jezusowi przypodobać i pomnożyć w mym sercu miłość ku Niemu.”

„Istnieje ogromna różnica pomiędzy sentymentalizmem i zdolnością doznawania szlachetnych uczuć. Człowiek sentymentalny może być w życiu codziennym niebywale okrutny. Człowiek zdolny do szlachetnych uczuć natomiast nie będzie nigdy człowiekiem bez serca.”

„Dostojewski był człowiekiem szlachetnym, o aspiracjach heroicznych, tęsknił do roli bohatera, ale ludzie tego nie widzieli, a w życiu codziennym musiał ich drażnić i zniechęcać. Dostojewski przystępował do ludzi z uśmiechem przepraszającym na ustach i z zatajoną, choć przyhamowaną złością upokorzenia w sercu.”

„Do heroizmu dojrzewa się codziennie, wypowiadając z coraz pełniejszym zrozumieniem słowa zrodzone w sercu, w kontakcie z żywym Słowem Bożym, przekraczając barierę spojrzenia wiarą na każde z szarych wydarzeń. Bez szczególnej łaski Ducha Świętego heroizm wiary i miłości jest jednakże niemożliwy.”

„Serce serc.”