„Prawdziwe piękno bowiem nie jest tym, co widać w lustrze lub na okładce ilustrowanego pisma – raczej wyraża się w tym, jak człowiek przeżywa swoje życie.”

„Prawdziwe piękno jest odblaskiem duszy.”

„Przetrąconą duszę widać tak samo jak nogę – wtedy brnąc przez życie, człowiek też kuleje.”

„Nie piję, nie walczę o kobiety. Nie biję żony. Nie występuję nago na okładkach pism. Nie mam 30-centymetrowego wiecie czego… Jestem dość nudny.”

„Gdyby nie kobiety, mężczyzna nie wiedziałby, na czym polega prawdziwe piękno natury.”

„Życie się kończy, gdy przestaje się je przeżywać.”

„Na okładkach wydawanej w Polsce czeskiej prozy często można spotkać formułę: „oto książka o radościach życia, o tym, że we wszystkim można dostrzec piękno”. Brak perspektywy wyższej, nie doczesnej wpływa na wrażliwość w dostrzeganiu tego, co tu i teraz.”

„Piękno może być tak samo trudne do zniesienia jak ból. Można je znosić tylko do pewnej granicy, przeżywać do pewnej głębokości. I potem mdleje się wewnętrznie.”

„O tym, jak przeżywamy swoje życie, decydują przede wszystkim nasze przekonania.”

„Cały ten tylko mój, moimi oczami widziany i sercem przeżywany świat – to wspaniałe piękno, które stworzyło się samo? Czy Bóg je stworzył? Czy wymyślił człowiek? Czy szatan, żeby omamić, zauroczyć, rozkochać a potem zabrać, zgasić, kazać opuścić? Ktokolwiek – kocham.”