„Patrząc na twarze tych osób, to po pierwsze – to jest tylko domysł, ale obawiam się, że niektórzy z nich byli pracownikami dawnych organów bezpieczeństwa, z kolei też wydaje mi się, że widać tam troszkę twarzy osób specjalnej troski. Nie wygląda to groźnie”

„Nie zapominaj o twarzy osoby, która była twoją ostatnią nadzieją.”

„A tu widzą państwo: klapa. Twarze Japończyków, na których niejednokrotnie nie widać specjalnych uczuć, teraz pokazywały jednoznacznie…”

„Maski ujawniają prawdziwą twarz kryjącej się za nimi osoby…”

„Gdy się zobaczyło tylko raz piękno szczęścia na twarzy ukochanej osoby, wiadomo już, że dla człowieka nie może być innego powołania, jak wzbudzanie tego światła na twarzach otaczających nas ludzi.”

„Często świadkom, zwłaszcza jeśli są w szoku, wydaje się, że widzieli coś niezwykłego. Podobnie jest, gdy się patrzy na tkaninę z kwiecistym wzorem: wydaje się, że widać na niej twarze.”

„Rozmawianie twarzą w twarz wyczerpuje emocjonalnie. Trzeba ogarnąć tyle aspektów fizycznej obecności drugiej osoby. Łatwiej wysyłać wiadomości tekstowe.”

„Trzeba by mieć twarz z gipsu, żeby nie było widać zmarszczek. Uśmiechamy się, płaczemy, cierpimy, a wszystko to potem widać na twarzy, i to jest piękne.”

„Przypomniała sobie, że dla niektórych osób takie twarze au naturel są mało interesujące i wobec tego należałoby opracować jakiś stosowny makijaż. W szafce w łazience znajdowały się rozmaite kosmetyki…”

„W naszych realiach teatr potrzebuje twarzy, która będzie firmowała jego dokonania. Osoby, którą publiczność widziała w artystycznych przedsięwzięciach, zna jej gust, talent, wie, jakiego repertuaru i jakiej wizji może się po niej spodziewać. Ta twarz musi być twarzą artysty.”