„Droga jest zła. Nie wiadomo dokąd prowadzi… Ale na pewno gdzieś nią można zajechać, inaczej nie byłoby drogi.”

„Nie badaj, dokąd prowadzi każdy twój krok: tylko ten, kto wzrokiem sięga daleko, znajduje właściwą drogę.”

„Dokąd pójdziemy drogą pod wiatr – my z XX wieku?
Kto pomoże znaleźć gdzieś ślad
Uczuć człowieka w człowieku.”

„Wielu byłoby chętnych, gdyby droga do nieba nie prowadziła przez cmentarz.”

„Tyle dróg budują, tylko, kurwa, nie ma dokąd iść!”

„Droga duchowa, która nie prowadzi do codzienności jest drogą na manowce.”

„Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?”

„Wolno czytelnika zaskoczyć, wziąć go pod włos, dotknąć go bardzo głęboko, zmuszając do zastanowienia, do reakcji; można też do niego nie trafić, przejść mimo, pozostawić go obojętnym. Nie można jednak dopuścić do tego, że się pogubi, czytelnik musi wiedzieć, gdzie jest, jaką kroczy drogą, nawet jeśli nie ma pojęcia dokąd ta droga prowadzi.”

„Jeżeli nie potrafisz dojść prostą drogą do tego, by nie być pospolitym, to krzywą drogą na pewno do tego nie dojdziesz.”

„Jeżeli nie wiesz, dokąd zmierzasz, każda droga zaprowadzi cię donikąd.”