„Nie istnieje już czytelnik, który by czegoś od literatury oczekiwał, zgłaszał wobec niej jakieś roszczenia, nadzieje. Wszystko, co dociera do odbiorcy, jest dla niego w równej mierze nieważne.”

„Nauczyciele, wychowawcy, kierownicy duchowi? W istocie, oni nauczyli czytelnika polskiego tej prawdy o literaturze, że ona jest czymś w rodzaju szkolnych wypracowań, pisanych po to aby belfer mógł postawić stopień […] Są to mistrzowie trywializacji, artyści w przemienianiu ostrego życia w nudną papkę, gdzie wszystko jest mnie więcej równie mierne i nieważne.”

„Jak długo istnieje życie, tak długo istnieć będą nadzieje.”

„Pisarze zwykle coś tam rozważają nad czasem, bo czas jest kategorią literacką – w literaturze zawsze chodzi o opowiadanie czegoś, co w czasie się zaczęło, miało jakieś przedłużenie i gdzieś się skończyło.”

„Proletariat w równej mierze potrzebuje wolności jak i zabezpieczenia bytu.”

„Jeśli oczekujesz czegoś od życia, nie spędzaj go w poczekalni.”

„Przywiązanie równa się uzależnieniu – oczekiwaniu – cierpieniu.”

„Aby istnieli wielcy poeci, muszą być wielcy czytelnicy.”

„Sołowiew mawiał: „Poczucie obowiązku oczyszcza i uszlachetnia, zaś roszczenia wobec praw czynią złośliwym i małostkowym pieniaczem.””

„W odróżnieniu od literatury realistycznej, fantastyka jest literaturą bardzo aktualną. Książki sf natychmiast reagują na problemy interesujące czytelnika. Fantastyka nie tylko bada relację człowiek-człowiek, ale i stosunek człowiek-społeczeństwo oraz człowiek-nauka. Wszystko, co niepokoi czytelnika, od razu pojawia się na kartach książek.”