„Kotek zdechł nam.”

„– Zobacz, Sophie, kotek. – Było mu przykro z powodu śmierci karalucha Niedźwiedzia. Może tego popołudnia wybierze się do sklepu ze zwierzętami i przywiezie córce nowego przyjaciela. Sophie zapiszczała z radości i wyciągnęła rękę w stronę kociaka.
– Umiesz powiedzieć „kotek”? – spytał Charlie. Pokazywała zwierzątko rączką i uśmiechała się, tocząc z ust kropelki śliny.
– Chciałabyś kotka? Umiesz powiedzieć „kotek”? Sophie wciąż pokazywała kotka.
– Kotek – powiedziała.
I wtedy kotek padł trupem.”

„Raz byłem u niej z kotkiem na ręce
Siedziała w oknie w białej sukience
I paluszkami drażniła kotka:
Pieszczotka!”

„Zawsze mamy wybór: hodowcę kotka albo myśliwego, to ja wybieram hodowcę kotka, pomimo tego, że jestem psiarą.”

„Aa, a, kotki dwa,
Szare, bure, obydwa.
Aa, a, kotki trzy,
Zjadły mózgi szare wszy.
Aa, a, kotki cztery,
Poszedł papa do hetery.
Aa, a, kotków pięć,
Mama czuje dziwną chęć.
Aa, a, kotków sześć,
Nieskończoność w szklance mieść.”

„A jak już jesteśmy przy ochronie, to ja dam ci podarek. Kotka. Będziesz go karmił, czesał i codziennie głaskał, bo kotek to bardzo lubi. Za to jak ktoś przyjdzie ciemną nocką, żeby ci poderżnąć gardło, to kotek go zeżre.”

„Nawet najmniejszy kotek to żywe arcydzieło.”

„Kotku, wygraliśmy siebie w totolotku.”

„Wlazł kotek na płotek… i okazał się świnią.”

„Miało nie być drugiej tury; Chomąto Homini mówiło, że będzie 79 Żubr, 21 Kotek. Jest druga tura i teraz Żubr przyjął całą byłą górę od Pomidora (…), i kto dostanie głosy, kto dostanie głosy? I Żubr: „Woda ma to do siebie, że się gromadzi i się wylewa”. Kotek nic nie mówi.(…) Po sumie prowadził Kotek, po lunchach – Żubr. 23:55, wszyscy, którzy zasypiali, mieli zwycięstwo Kotka pod powiekami. Rano – Żubr.”