„Sumienie to cichy głos, który przestrzega cię, by nie zostawiać odcisków palców.”

„Głos sumienia: domofon duszy.”

„Głos sumienia też miewa fałszywe brzmienia.”

„Głos sumienia i głos honoru brzmią cichutko, gdy kiszki marsza grają.”

„Jeśli będziesz krzyczał, wielu cię usłyszy; jeśli będziesz mówił cicho wielu cię zrozumie.”

„Cicho bądź, bo sprowadzę króla Ryszarda i on cię zabije…”

„Wyrzuty sumienia to echo głosu nadwerężonej cnoty.”

„Sumienie to wewnętrzny głos ostrzegający nas, że ktoś może patrzeć.”

„Doświadczenie aż nazbyt potwierdza wątpliwości co do tego, czy sumienie wszystkich i zawsze wskazuje czyn słuszny. I dalej: albo każde moje przekonanie uważam za głos sumienia, a wtedy zbędne jest wszelkie poszukiwanie dobra, i wskazane tylko słuchanie głosu sumienia, zbędna jest praca moralna, niby w najbardziej kwiecistym systemie moralności. Albo też nie każde moje przekonanie jest głosem sumienia; trzeba ten głos odnaleźć, ale wtedy, jakiż jest probierz do odróżnienia?”

„Głos sumienia byłby lepszym doradca, gdybyśmy mu tak często nie podpowiadali, co ma mówić.”