„Jeszcze bardziej destrukcyjnie podziałała na kołymskich dziennikarzy JEGO śmierć.(…) Mimo całego swojego pragmatyzmu ci ludzie nie umieli pogodzić się z wulgarną myślą, że Geniusz, Ojciec, Twórca, Inspirator, Organizator, Koryfeusz, itd., itd., uzależniony jest od tych samych prostackich procesów biologicznych, co pierwszy lepszy więzień albo zesłaniec. Niepojęta była samowola śmierci, która się wdarła naraz do potężnego systemu, tak przecież rozumnego i planowego. A ponadto nawykli już do tego, że ludzie ze szczytów drabiny mogą umierać wyłącznie na osobiste polecenie towarzysza Stalina. Aż tu nagle… Było w tym coś ze skandalu, coś nieprzyzwoitego…
Powolne akordy Jana Sebastiana Bacha [przez radio nadawano niemal wyłącznie muzykę] miały za zadanie podtrzymanie chwiejącego się majestatu.”

Tematy

śmierć , ludzie , myśl , ojciec , uzależnienie , myślenie , system , zadanie , proces , radio , dziennikarz , pragmatyzm , umieralność , polecenie , mienie , organizator , nadawanie , pierwszy , więzień , geniusz , skandal , twórca