„Prawo jest jak pajęczyna – wystarczająco mocna tylko po to, by schwytać słabych, a zbyt słaba by schwytać mocnych.”

„Winien jest zawsze ten, którego schwytają.”

„Zdrada. Mocne słowo. Może zbyt mocne. Po prostu rozczarowanie. Okazali się inni, niż sądziłem. W godzinie próby nie wytrzymali, obnażyli się, pękli. Przedtem Joaśka, a teraz oni.”

„„Czas”, który płynie, nie może zostać „schwytany”, a niezmienny „czas”, który można by „schwytać” – nie istnieje. Jak więc w sensowny sposób można mówić o czasie, który jest niemożliwy do pojęcia?
Jeżeli czas jest uzależniony od bytu, jak więc może być oddzielony od niego? Nie ma takiego bytu, który by istniał [niezależnie], jak więc czas może stać się (czymś takim)?”

„Wolność lub śmierć – do tych dwóch rzeczy miałam prawo; gdybym nie mogła osiągnąć jednej, miałabym drugą, bowiem nikt nie zdołałby schwytać mnie żywcem.”

„Wszystkie kraje mają prawa, ale nie istnieje takie prawo, które stosowanie prawa gwarantuje. Wszystkie kraje mają prawa zabraniające zbrodni i niegodziwości, karzące złodziei i bandytów, ale nie istnieje takie prawo, które by schwytanie złodzieja i bandyty zapewniało.”

„Wojna jest wojną i nigdy tak nie było, że kiedy schwytano wroga, to trzeba było mu zapewnić proces w cywilnych sądach.”

„W alpinizmie, jak w życiu, trzeba mieć szczęście, więc trzeba być na tyle szybkim, aby zawsze zdążyć je schwytać.”

„Kobieta schwytana na gorącym uczynku jest niebezpieczna, jej występek bowiem i tak wielokrotnie spadnie na twoją głowę!”

„Ciągle kusiło go, by uwierzyć, że świat jest tylko pułapką zastawioną na słabego człowieka, by schwytać go w sidła grzechu. (…). Dla jego przodków wielką tajemnicą życia była obecność grzechu, dla doktora Holmesa była nią obecność cierpienia. Nigdy się nie spodziewał, że jest go aż tyle.”