„Szczęście to pytanie bez odpowiedzi, jak na przykład: „Kim jestem?”. To nie są pytania użyteczne. Niemniej jednak ludzkość nie bez powodu strawiła tysiące lat na szukanie tego próżnego szczęścia. Dla mnie szczęście to coś bardzo abstrakcyjnego. I tak naprawdę nigdy nie jestem szczęśliwy.”

„Pijany jestem ze szczęścia. Rakijo, szczęście moje!”

„Stawiam sobie pytanie, na które chyba nigdy nie znajdę odpowiedzi: dlaczego, kiedy jestem tam, to tęsknię za górami, a kiedy jestem tutaj, skazany na bezczynność, tęsknię za tym zwykłym życiem?”

„Gdy Peter budził się rano, nigdy nie otwierał oczu, dopóki nie odpowiedział sobie na dwa proste pytania. Zawsze zadawał je w tej samej kolejności. Pytanie pierwsze: kim jestem? (…) pytanie drugie: jaki dziś dzień tygodnia?”

„Szczęście jest egoistyczne, bo każdy szuka szczęścia dla siebie.”

„Zaczęłam pracować, kiedy Filip miał cztery miesiące. Ale kiedyś zadałam sobie pytanie: czy mogłabym zrezygnować z pracy? Im jestem starsza, tym bardziej zachłanna na muzykę. To również miłość, która daje mi szczęście. A dobra mama to szczęśliwa mama.”

„Stało się z nim to, co zawsze dzieje się z ludźmi, którzy zwracają się do wiedzy nie po to, żeby odgrywać w niej rolę: pisać, dyskutować, uczyć innych, lecz zwracają się do wiedzy z bezpośrednimi, prostymi życiowymi pytaniami; nauka odpowiadała mu na tysiące różnych bardzo trudnych i zawiłych pytań, tylko nie na te pytania, na które szukał odpowiedzi.”

„Jak bardzo jestem szczęśliwa, nie doświadczając już tych wzruszeń, które, jak mi się kiedyś wydawało, składają się na szczęście.”

„Nigdy, nigdy, nigdy w czasie krzyżowego ognia pytań nie zadawaj świadkowi pytania, na które nie znasz odpowiedzi.”

„Żeby mieć szczęście, musisz się urodzić szczęśliwy, być pełnym szczęścia i żyć szczęśliwie.”