„Od drzew czerwonych łabędź się wyłania:
To moja dusza przez wody tajemne
Życia tak płynie, pełna zapytania…”

„W teatrze przefiltrowujemy się przez najbardziej tajemne zakątki własnej duszy i właśnie za tym w nim tęsknię.”

„…) pod tymi drzewami, siedząc na tej trawie,
doznała pierwszego pocałunku z mężczyzną,
kobieta myśli, że w tym powietrzu jeszcze unoszą się
ich oddechy z tamtego spotkania,
może te oddechy tworzą duszę pierwszego pocałunku,
i ta dusza wciąż żyje tu, między drzewami (…”

„Moja doprowadzona do ostateczności dusza doszła do głosu. Z zimną furią, z pełną świadomością tego co robię, przestałam panować nad sobą.”

„Jak ptak bez powietrza, gąbka bez wody, tak dusza nie może żyć bez Jezusa, bez modlitwy, bez wzdłużonej, serdecznej modlitwy duszy i serca, które się całe pragnie przed Nim wylać jak balsam lub całopalenie.”

„Łabędź: gondola naszych jezior.”

„Dusza człowieka jest odzwierciedleniem nieskażonej, czystej wody.”

„W pewnej chwili powiedział mi Pan: Córko Moja, ufność i miłość twoja krępują sprawiedliwość Moją i nie mogę karać, bo Mi przeszkadzasz. O, jak wielką ma siłę dusza pełna ufności.”

„Woda uśmierca dusze, ziemia uśmierca wodę, woda rodzi się z ziemi, dusza z wody.”

„Za oknami świt czerwony,
Jeszcze sennych szelest drzew,
Słońce wraca z drugiej strony,
Ptak zbudzony zaczął śpiew.”