„Nie śmierć jest najgorsza, lecz niepewność. Nie można przeżyć żałoby, dopóki się nie wie, kogo lub co się opłakuje.”

„Wcześniej czy później dekonstrukcjonistów zdekonstruują ich własne metody. "Przeżyliśmy Śmierć Boga i Śmierć Człowieka. Z pewnością przeżyjemy także Śmierć Historii… i Śmierć Postmodernizmu.”

„Nie oznaczam wam czasu żałoby ani na miesiące, ani na lata, lecz ktokolwiek mnie poznał i pozyskał mą łaskę, pamiętając o mnie, co dzień będzie mnie opłakiwał. I nie tylko ci, którzy mnie znali i doświadczyli mej życzliwości, lecz również ich synowie i synowie synów także boleć będą, gdy drudzy będą im opowiadali o śmierci króla Bolesława.”

„Stracić kogoś kochanego to zmienić swoje życie na zawsze. Nie przeżyjesz tego, bo „to” jest osobą, którą kochasz. Ból przemija, spotykasz nowych ludzi, ale pustka nigdy się nie wypełnia. Jakżeby mogła? Śmierć nie osłabia wyjątkowości kogoś, kto znaczył aż tyle, aby go opłakiwać.”

„Śmierć nie istnieje, dopóki nie nadejdzie.”

„Nie można przeżyć nic gorszego niż śmierć dziecka.”

„Dopóki nie zrozumiesz śmierci, nie zrozumiesz życia.”

„Przeżyć da się wszystko, oprócz własnej śmierci.”

„Ileż śmierci trzeba nam przeżyć, by się nauczyć, że i my umrzemy.”

„Nie znamy własnych uczuć w stosunku do ukochanych, dopóki nie zabierze ich śmierć.”