„Polska to obwarzanek: Kresy urodzajne, centrum – nic.”

„Ludzkość musi położyć kres wojnie, bo inaczej wojna położy kres ludzkości.”

„I kres ma jeszcze margines.”

„Do zwycięstwa aż po kres!”

„Żadnej miłości nie trzeba przeciągać poza jej kres.”

„Oto nadchodzi kres zła i zniszczenia!”

„Pytała się ludzka tęsknica
kędy jej kres?”

„Kres to poetyckie, nieokreślone słowo, niech ktoś spróbuje dobrze wytłumaczyć, co to jest kres? I „Poczucie” – ogólnikowe, bezczasowe. Żyjemy w czasoprzestrzeni, więc słowa, które są bezczasowe i nieokreślone z miejsca podejrzewamy o to, że mało znaczą, nawet przy sugerowanej podwójnej głębi znaczenia. „Kres” nie zaczyna się i nie kończy. A koniec to przecież w życiu absurdalna oczywistość, niepojęty konkret. Kres ma go tylko rozmyć.”

„Miłość nie godzi się z higieną: aseptyka kładzie jej kres.”

„Zręczność to talent, aby dojrzeć akurat kres każdej rzeczy.”