„Lud z przyjemnością ogląda klasyczne tragedie, bo widzi na scenie teatrów śmierć najbardziej przez siebie znienawidzonych osób, które na innych scenach dokonały bardzo wiele zła…”

—  Jean de La Bruyère , książka Charaktery

Charaktery, czyli Obyczaje naszych czasów (1688)

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
śmierć , ludzie , przyjemność , scena , wiele , inny , klasyczny , oglądać , tragedia , teatr
Jean de La Bruyère Fotografia
Jean de La Bruyère 52
pisarz francuski 1645–1696

Podobne cytaty

Zbigniew Izdebski Fotografia

„Gdy ludzie widzą brutalne sceny w filmie – czują dystans, który narzuca ekran. W teatrze oglądają żywe ludzkie ciało. Teatr oddziałuje silniej. A czy pozytywnie, czy negatywnie – zależy od naszego nastawienia. Są ludzie, którzy odczuwają przyjemność oglądając cudze cierpienie. To ich podnieca. Generalnie jednak sztuka czy filmy pornograficzne nie wyzwalają patologicznych zachowań. Takie są wyniki badań.”

Zbigniew Izdebski (1956) seksuolog polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 8 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dramaturgiaw.htm

„(…) aktor żyje tak naprawdę w teatrze.(…) w filmie zawsze jestem tylko narzędziem w gromadzie innych ludzi – scenarzysty, reżysera, operatora czy montażysty. Aktor filmowy efekt swojej pracy widzi dopiero na ekranie, podczas gdy w teatrze jest zupełnie inaczej – spektakl się nie zacznie, gdy aktora nie ma na scenie.”

Tadeusz Bradecki (1955)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Katowice, 1 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20225

Artur Dziurman Fotografia

„Wprowadzanie awangardy na scenę teatru narodowego to jakaś pomyłka. Od tego są małe sceny (…).”

Artur Dziurman (1964) aktor polski

Źródło: Marta Paluch, Już nie chcę być bandziorem, „Polska Gazeta Krakowska” Nr 82, 6 kwietnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137106.html

„Czasem w ogóle nie chce mi się iść do teatru. Ale kiedy wchodzę na scenę, staję się kimś innym. Aktorstwo sprawia mi przyjemność. Jestem przejęta nawet w sztuce dla dzieci. Granie zaczyna aktora męczyć, gdy już nie cieszy go przebywanie na scenie. Pewnie, że czasem – z powodu zmęczenia i natłoku zajęć – wkrada się rutyna, ale przed tym się nie ucieknie.”

Matylda Paszczenko-Witkowska (1976)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 27 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zawszes.htm

Magdalena Cielecka Fotografia

„Jeśli jakiś aktor twierdzi, że takie sceny nie są problemem to ja mu nie wierzę. W każdym człowieku tkwi jakaś naturalna bariera wstydu oraz potrzeba intymności, której nie chce się przekraczać. Ale w naszym zawodzie czasami trzeba to robić. Chyba najlepszy sposób na uporanie się z rozbieranymi scenami polega na całkowicie zawodowym podejściu do nich. Mam czasami wrażenie, że niektórzy ludzie wyobrażają sobie, że aktorzy czerpią z grania takich scen przyjemność. Nic bardziej mylnego. Proszę mi uwierzyć, nie ma nic bardziej stresującego od grania scen erotycznych.”

Magdalena Cielecka (1972) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24645

„W Portugalii amatorstwo i zawodowstwo są bardzo blisko siebie. W związku z tym na scenę wchodzi wiele rzeczy, które normalnie by nie weszły. Nie zawsze jest w nich jakość, ale zawsze – otwarcie na świat. Tam odkryłem teatr przez choreografię.”

Wojciech Ziemilski (1977)

Źródło: Mapa narracji Ziemilskiego, „Gazeta Wyborcza - Stołeczna” nr 23, 29 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110220.html

Paweł Okoński Fotografia

„Nie wolno kombinować, farsę gra się tak samo jak dramat. Jak mężczyzna nakryje żonę z gachem, to aktorzy grają to w farsie zupełnie jak w tragedii w teatrze dramatycznym. Jak mawia Cooney, to na widowni jest różnica, na scenie nie ma żadnej. Tu się śmieją do rozpuku, a w tragedii płaczą. Im bardziej serio gramy, tym jest to zabawniejsze.”

Paweł Okoński (1961) polski aktor

Źródło: Jacek Antczak, Życie z dwoma żonami i dwoma „Maydayami”, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 257, 4 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/126585.html

„Na tym polega specyfika teatru plenerowego. Za każdym razem mamy w nim do czynienia z trochę innym przedstawieniem. Wiele zależy od kontekstu architektonicznego oraz od ludzi, którzy nas oglądają.”

Paweł Szkotak (1965)

Źródło: Jacek Wakar, Nie jesteśmy celebrytami, „Przekrój” nr 34, 22 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/123289.html

Jerzy Jeszke Fotografia

„Bez wątpienia punkt, w jakim się teraz znajduje, możliwość pracy na musicalowych scenach na całym świecie, z najlepszymi artystami i reżyserami, przy interesujących projektach – to zasługa osób, które tu spotkałem na swojej drodze. Przede wszystkim Pani Danuta Baduszkowa – twórczyni nowoczesnego musicalu w Polsce oraz Józef Muszyński – wielki artysta sceny. I wiele, wiele innych znamienitych postaci.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Spamalot, czyli Monty Python i święty Graal – wywiad z Jerzym Jeszke, mmtrojmiasto.pl, 23 września 2010 http://www.mmtrojmiasto.pl/262814/2010/9/23/spamalot-czyli-monty-python-i-swiety-graal--wywiad-z-jerzym-jeszke?category=kultura

„Dla mnie teatr to teatralność. Jest teraz dużo sceny faktu, scenicznego dziennikarstwa, które oglądam niekiedy z zainteresowaniem, ale sam się w tym nie odnajduję. Podoba mi się, kiedy teatr wymusza kreacyjność – kiedy trzeba stworzyć jakiś świat, a nie tylko go przemielić. Doraźne problemy są jednak do gazet. Wydaje mi się też, że sztuki na pewnym poziomie uogólnienia są bardziej uniwersalne.”

Jakub Roszkowski (1984)

Źródło: Justyna Jaworska, Teatr to teatralność, „Dialog” nr 5/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119678.html#

Pokrewne tematy