„Jestem malarzem nieszczęśliwym:
Kłopoty mnie nękają wciąż,
Bo choćbym nie wiem co malował,
Spod pędzla mi wychodzi słoń!”

„Malarz to człowiek, który maluje to, co sprzedaje. Artysta to człowiek, który sprzedaje to, co maluje.”

„Malarzu, nie jesteś mówcą! Maluj więc i milcz!”

„Co za nieszczęsny los ma malarz, który uwielbia blondynki, a nie może ich malować, bo nie pasują do koszyka z owocami! A jakie okropne dla malarza nie znoszącego jabłek, gdy musi je ciągle malować, bo pasują do obrusa. Ja na swych obrazach maluję to, co lubię.”

„W ręku masz pędzel i farby. Najpierw malujesz raj, a potem do niego wchodzisz.”

„Gdy maluję – szemrze ocean. Inni malarze pluskają się w wodzie fryzjerskiej.”

„Malarz bez skrupułów to taki, który pod pozorem, że chce kobietę uwieść, wabi ja do swej pracowni i tam maluje.”

„Szczęśliwy artysta to martwy artysta, bo tylko wtedy nie można się zmienić. Po śmierci prawdopodobnie wrócę jako pędzel.”

„I ja jestem malarzem!”

„Jestem ogromnym entuzjastą polskiego malarstwa pejzażowego. Podziwiam, jak wiele można powiedzieć samym krajobrazem, jakich przeżyć dostarczyć. Cenię malarzy, którzy malują, żeby zwrócić na coś naszą uwagę. Zawsze silnie odczuwam ten zachwyt malarza dla miejsca, w którym się znalazł. Na jednym z obrazów Edwarda Okunia widzimy tylko mały fragment mostu: drewniany słup zanurzony w zielonkawej wodzie. Sprawiło mi radość, że malarz zwrócił na to uwagę.”