„Może i kochacie niegrzecznych chłopców, ale to za tych miłych wychodzicie za mąż!”

„Nie ma już starych panien (…). Nie ma obowiązku wychodzenia za mąż.”

„Wszystkie kobiety wychodzą za mąż dla pieniędzy.”

„Rozwiedziona kobieta – taka, która wyszła za mąż, aby nie pracować, a teraz pracuje, by nie musieć już wychodzić za mąż.”

„Kochać, szmochać!… Wychodzi się za mąż i gotowe. Miłość – przychodzi, gdy się jest we dwoje.
– Nie, nie w moim przypadku. Nie mogłabym spędzić życia pod jednym dachem z kimś, do kogo odczuwałabym niechęć.”

„Kiedy wychodziłam za niego za mąż, doprawdy, kochałam tylko jego. A teraz on wymaga, żebym kochała także jego guziki, oczywiście te oderwane! I dolegliwości dwunastnicy! I drugie śniadania, o których szykowaniu zawsze zapominam zupełnie niechcący! Wczoraj przyszedł do mnie z guzikiem od marynarki. Guzik miał w ręku, rozumiesz? (…) Najgorsze jest to, że Piotr ma rację. Kiedy się wychodzi za mąż, trzeba kochać guziki swego męża i jego dwunastnicę. Z całą pewnością – trzeba! I ja na pewno kochałabym to wszystko w Piotrze, gdybym nie pokręciła zaraz na początku. A ja pokręciłam, bo jak się ma dziewiętnaście lat, to człowiek nie myśli o guzikach i dwunastnicy, bo wcale nie wie, że to się mieści pod jednym słowem – miłość.”

„Żona ma być kochaniem męża; ale mąż przy niej niech nie będzie zniewieściałym.”

„Mąż, gdy kocha, pragnie, aby na jego pocałunki odpowiadano pocałunkami.”

„Kiedy dziewczyna wychodzi za mąż, zamienia zainteresowanie dziesięciu młodych ludzi na brak zainteresowania jednego.”

„Gdy dziewczyna wychodzi za mąż, zmienia skupioną na sobie uwagę wszystkich mężczyzn spośród znajomych na zaniedbywanie tego jednego.”