„Życie mi z kieszeni wypadło,Wspomnienia, plany.”

„Jakie masz plany wobec siebie, Ed? – spytałem.
– Bo ja wiem – odparł – Idę przed siebie. Załapuję się na życie.”

„Po trzydziestce życie traci smak. A wiecie dlaczego? Bo wszystkie najważniejsze wspomnienia powstają wcześniej.”

„Śmierć jest niezmienna w przestrzeni i w czasie. Jest tylko śmiercią, bezsprzecznie nie przeciwstawia się czemukolwiek ani niczemu. (…) Jest to miejsce, gdzie nie istnieje życie ani nicość.(…) Nie mam uczuć. Jedynie wspomnienia. Niedobre wspomnienia. Odrobina dobrego, co była we mnie, powędrowała do nieba, wraz z moją duszą, z ostatnią łzą, jaką uroniłem.”

„Życie staje się naprawdę dobre, kiedy pojawiają się kłopoty. Wszyscy robimy jakieś plany, a gdzieś po drodze życie zafunduje nam dołki, które możemy zapełnić na sposoby, których nie umielibyśmy wcześniej zaplanować czy przewidzieć. Moje życie jest dzięki tym dołkom dużo bardziej bogate.”

„Ze mnie jest tchórz medialny, bo jestem normalną dziewczyną, która ma swoje życie i swoje plany. Dlatego kiedy wiesz, że twoje życie zaczyna być znane szerszej opinii publicznej, to trochę się tego boisz. Chyba nikt nie jest na tyle twardy, by nie zwracać uwagi na opinie, które mogą dotykać i boleć.”

„I nie ma nikogo i nic, i jeździ się po świecie z walizką i z pudłem książek i właściwie bez ciekawości. Co to właściwie za życie: bez domu, bez odziedziczonych rzeczy, bez psów. Gdyby się miało przynajmniej wspomnienia. Ale kto je ma? Gdyby dzieciństwo było, ale jest jak pogrzebane…”

„Wprowadziłam swoją ścieżkę na tę, która powinna należeć do niej, kłamstwem wdarłam się w jej wspomnienia, ukradłam jej życie, którym nigdy nie żyła. Weszłam w świat, który nigdy nie był dla mnie przeznaczony, a teraz ten świat legł w gruzach.”

„(…) nie widzę nic złego w układaniu sobie planu na życie. To jest potrzebne. Wydaje mi się jednak, że te plany, jakiekolwiek by były, powinny zawierać pewien margines dowolności, miejsce na improwizację. Niespodzianki się zdarzają i trzeba o tym pamiętać. Życie składa się z wielu nieprzewidzianych okoliczności, trzeba być elastycznym, by w odpowiednim momencie móc dostosować się do sytuacji. Nie można przez cały czas trzymać się tylko jednej drogi. Wiem po sobie: jeszcze kilka lat temu, gdyby ktoś mi powiedział, że moja kariera potoczy się w taki sposób, to chyba bym go wyśmiał. A jednak! Dlatego właśnie musiałem wszystkie swoje plany ułożyć od nowa i w tej chwili cieszę się tym, co się wokół mnie dzieje. To zresztą również dobry sposób na życie: cieszyć się z tego, co jest.”

„Jednak gdzieś po drodze, już w dzieciństwie, nauczono nas, że życie jest sprawiedliwe, że wyjmujesz z niego to, co wcześniej włożysz, że jeśli wystarczająco mocno czegoś pragniesz, możesz to osiągnąć. To bzdury. Teraz już o tym wiem. Nagle, w chwili, w której najbardziej potrzebowałam tej sprawiedliwości, wszyscy przestali o niej wspominać. To słowo wypadło z naszego słownika.”