„Nigdy (…) nie miałam do Roberta żalu o wypadek, nawet stawałam w jego obronie. Wiedziałam w jak trudnej jest sytuacji. Nie chciałabym się z nim zamienić, wziąć na siebie jego poczucia winy.”

—  Monika Kuszyńska

Źródło: Monika Kuszyńska: czas na żałobę się skończył, onet.pl, 13 maja 2010 http://muzyka.onet.pl/0,2169214,newsy.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
muzyka , czas , sytuacja , wypadek , żal , wzięcie , obrona , mienie , poczucie
Monika Kuszyńska Fotografia
Monika Kuszyńska 3
polska wokalistka 1980

Podobne cytaty

„O ułaskawienie i rehabilitację może się zwracać ktoś, kto ma poczucie winy, a ja i moi współtowarzysze nigdy jej nie mieliśmy.”

Tadeusz Płużański (1920–2002) (1920–2002) polski historyk filozofii, żołnierz AK

w 1990 roku w mowie sądowej w związku z wnioskiem Naczelnej Prokuratury Sądowej o rehabilitację.

„Być może Pielgrzym nawet winił siebie samego za to, co się stało. Bo niby dlaczego ludzie mieliby uważać, że mają monopol na poczucie winy?”

Nicholas Evans książka Zaklinacz koni

Zaklinacz koni

Charlaine Harris Fotografia

„Zapomnij o poczuciu winy. Prędzej czy później dojdzie do sytuacji, z powodu której będziesz się musiała rzeczywiście poczuć winna. Oszczędź swoje emocje na ten moment.”

Charlaine Harris (1951)

Klub Martwych (2003)

„Nigdy nie lekceważ potęgi poczucia winy. Ono zmusza ludzi do niezwykłych czynów.”

David Clarke (1937–1976) archeolog brytyjski

Never underestimate the power of guilt, Amanda. It compels people to some pretty remarkable places. (ang.)
z dziennika pozostawionego Emily.
Wypowiedzi Davida
Źródło: sez. I, odc. 5, Wina

Anna M. Nowakowska Fotografia

„Nienawidząc się wzajemnie, byłyśmy zdane tylko na siebie. Myślę, że ona próbowała mi jakoś wybaczyć, ale ja nie chciałam jej wybaczenia. Trawiło mnie poczucie winy, czułam się jak zdrajczyni, byłam zdrajczynią.”

Anna M. Nowakowska (1960)

Przeklęte (2002)

Agnieszka Chylińska Fotografia

„Momentem wyjścia, właściwie tej całej zmiany, to było pokochanie i zaakceptowanie tego, co było. Począwszy od żalu ogromnego, który miałam do kolegów, który z upływem czasu zamienił się w ogromną wdzięczność. Za to, co dla mnie zrobili, za to, że mi zaufali. Osiemnastoletniej gówniarze, która przyszła znikąd, nie miała żadnego doświadczenia, gówno wiedziała w ogóle o czymkolwiek. I oni taką mnie wzięli. I oni mi dali nieprawdopodobną szansę, którą wykorzystałam. I niektórzy z nich byli obrażeni, że pisklak wyrósł na kogoś większego, fajniejszego.”

Agnieszka Chylińska (1976) polska piosenkarka

podczas wywiadu z Karoliną Korwin-Piotrowską.

„Istnieje całe mnóstwo uczuć: miłość, nienawiść, podekscytowanie, zakłopotanie, strach, gniew, pożądanie, poczucie winy, wstyd, wyrzuty sumienia, żal…
I żadnego z nich nie potrafimy kontrolować.”

Kevin Brooks (1959)

Lucas

Eduardo Mendoza Fotografia

„Teraz jednak znalazłem się w trudnej sytuacji, której nie zawahałbym się nazwać prawdziwą tessiturą, gdybym wiedział, co znaczy to słowo.”

Eduardo Mendoza (1943) pisarz hiszpański

Przygoda fryzjera damskiego

Andrzej Młynarczyk Fotografia

„Scena, kiedy Tomek zostaje postrzelony. Trudna do przygotowania i fizycznie, i aktorsko. Pogoda wtedy nie była najlepsza, graliśmy pod wieczór. Druga to scena wypadku na motorze. Musiałem leżeć na noszach, wkładali mnie do karetki i jakoś dziwnie się z tym czułem. Nigdy w życiu nie miałem żadnych poważnych wypadków i nie znalazłem się w sytuacji zagrożenia życia. Grając takie sceny zmusza cię to do refleksji…”

Andrzej Młynarczyk (1980) aktor polski

o scenach w serialu M jak miłość, z których jest dumny.
Źródło: Joanna Rutkowska, Od „Czerwonego Kapturka” do „M jak Miłość” – rozmowa z Andrzejem Młynarczykiem, 8 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/76798/od-czerwonego-kapturka-do-m-jak-milosc-rozmowa-z-andrzejem-mlynarczykiem.html

Yael Bartana Fotografia

„Naszą traumą jest poczucie winy.(…) Winy wobec Palestyńczyków. W filmie „Mary koszmary” chciałam się też rozprawić i z moim poczuciem winy. On mówi tak o Polsce, jak o Izraelu. Może być czytany na dwa sposoby, jak w lustrze – jest jedna i druga strona. I w Izraelu tak był odczytany – jako prośba o przebaczenie, jako wezwanie do powrotu Palestyńczyków.”

Yael Bartana (1970)

Źródło: wysokieobcasy.pl, 11 kwietnia 2011 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53662,9399606,Smierc_lidera.html?as=1

Pokrewne tematy