„Tak to się zaczyna. Spoglądasz na kogoś, kogo nie widziałeś nigdy przedtem, i nagle go rozpoznajesz. To wszystko. Po prostu go rozpoznajesz. Tak to się zaczyna.”

„Nie wiem, gdzie zaczyna, a gdzie kończy się piekło, może po prostu jest w nas, w głębi nas samych, nie ma od tego ucieczki, tylko rezygnacja.”

„Wyobraź sobie, że nie żyjesz, ale jesteś jeszcze wrażliwy na bodźce. Widzisz i rozumujesz, ale poza tym jesteś martwy. Tylko patrzysz. Rozpoznajesz przedmioty, ale nie żyjesz. Człowiek może umrzeć i mimo to dalej egzystować. Czasem bywa tak, że to co widać w oczach jakiegoś człowieka, umarło, kiedy ten ktoś był dzieckiem. To coś jest martwe, ale wciąż patrzy. Spogląda na ciebie nie tylko puste ciało, ale jeszcze coś, co w nim jest, coś, co umarło, ale jeszcze patrzy. Patrzy i nie może przestać.”

„My raczej niezaczepiani przechodzimy po ulicach i tylko naprawdę zagorzali fani nas rozpoznają. To się przekłada w prosty sposób na to, że nie jesteśmy medialni i nie zaprasza się nas do tego typu programów, bo równie dobrze mogliby wziąć kogoś z ulicy. Dla przeciętnego telewidza byłaby to taka sama postać, a w mediach można wmówić, że nikt jest tak naprawdę kimś.”

„Podczas pracy nad Hanemannem wiele razy miałem dziwne wrażenie, że wchodzę do świata w którym już kiedyś byłem, że rozpoznaję dawne miejsca, ulice, drzewa, przedmioty, ludzi. Tak jakbym to wszystko już kiedyś widział.”

„Męskie genitalia prezentują się niebywale ekscytująco u człowieka, którego kobieta kocha, ale u kogoś, do kogo nic nie czuje, są po prostu śmieszne.”

„Ptaki głośno plotkują za kuchennym oknem. Wyglądam w półmrok i widzę jak mój kot robi niezdarny zamach na zrywającego się do lotu wróbla. Chybia, toteż zaczyna myć futerko udając, że wcale nie miał zamiaru polować. Pukam w okno; spogląda na mnie. Chcę, żeby wiedział, iż widziałem jego porażkę. Stanowczo muszę sprawić sobie nowego kota.”

„Idę po prospekcie i, od czasu do czasu, słyszę bliski okrzyk „Żywie Biełaruś!”. Za którymś razem widzę, że to dotyczy mnie, bo do mojego garnituru przyczepiony jest biało-czerwono-biały znaczek. Dzięki niemu Białorusin rozpoznaje Białorusina.”

„Pożądanie nie zaczyna się od rzeczy wyimaginowanych. Pożądanie jest grzechem bardzo konkretnym – zaczynamy pożądać tego, co możemy dotknąć, zaczynamy pożądać tego, co widzimy na co dzień.”

„Kiedy się pracuje nad rolą, nad filmem, to nigdy się nie zakłada dzieła czy klęski, bo to, po prostu utrudniałoby pracę. Człowiek się zakochuje się w scenariuszu, zespół zaczyna ze sobą pracować i wtedy powstaje jakaś magia. Myśmy czuli, że w tym materiale, w tej energii jest coś nadzwyczajnego, coś innego.”