„Nie bójcie się więc badać rzeczy najgorsze, najtrudniejsze. To umocni, zahartuje, da świeże spojrzenie i sposobność do przemyślenia na nowo życia i istoty duszy.”

„Dobry malarz musi namalować dwie rzeczy: człowieka oraz istotę jego duszy.”

„Czasami rzeczy, które są najbardziej sensowne, są najtrudniejsze do zrobienia.”

„Duszą rzeczy, jej istotą jest nie to co widzimy, ale to czego nie możemy dostrzec i co – w najlepszym razie – tylko przeczuwamy.”

„Nie bójcie się życia, jak dobrze jest żyć, robiąc coś słusznego i sprawiedliwego.”

„O, gdybym miała sposobność, gdybym mogła… jak misjonarze przemawiać do tłumów, jakże bym wymownie mówić chciała o Komunii Św., zwłaszcza do dusz, które mają sposobność, a nie przyjmują jej dla marnych, nic nie znaczących powodów.”

„Badanie różnych religii nie musi oznaczać zdradzenia własnej wiary, przeciwnie – można się w niej umocnić, widząc, jak inni poszukiwali prawdy i jak stali się dzięki temu bogatsi.”

„Nie da się kochać całą duszą bez uszczuplania i nawet utraty tego, co się kocha, ponieważ treścią życia jest znikanie.”

„Tak mi się zdaje, że ponad wszystkie łaski Boże jest ta największa…, kiedy się dusza mężnie potyka i wszystkie łaski Boże ku temu zmierzają, „aby duszę przygotować i umocnić do krzyża.””

„Czasem najgorsze rzeczy, jakie nas spotykają, okazują się potem błogosławieństwem. Po prostu nie widzimy tego w danym momencie. Pewnego dnia możesz spojrzeć wstecz i to odczuć. Z drugiej jednak strony, pewnego dnia możesz spojrzeć wstecz i uznać, że tym razem twoje życie naprawdę się rozpieprzyło.”