„Nigdy nie czułem się nim bardziej, niż teraz. Obserwuję zmiany, zachodzące w tym wspaniałym, dzielnym narodzie i jestem prawdziwie dumny, że moje korzenie wywodzą się z tamtych stron.”

„Uczyłem się na klasyce. Greckie świątynie były piękne i doskonałe w proporcjach. Od tamtych czasów niczego bardziej doskonałego nie wymyślono. W klasyce tkwią korzenie całej sztuki.”

„Tak, to prawda, czułem, że jestem obserwowany, że jestem filmowany, że są podsłuchy i że jednym słowem trudno być osobą prywatną wtedy, kiedy działa się publicznie.”

„Sęk w tym że jestem dziwny, ale nigdy nie czułem się dziwny.”

„Nigdy nie czułem się winien swoich umiejętności. Nigdy nie czułem się winien swojego umysłu. Nigdy nie czułem się winien bycia człowiekiem (…). Odkąd pamiętam, czułem, że zabiłbym człowieka, który żądałby, abym żył dla zaspokojenia jego potrzeb - i wiedziałem, że moje uczucia są przejawem najwyższej moralności.”

„Moim dziedzictwem jest plebejski teatr doby renesansu, tworzony przez złodziei, prostytutki, wagabundów, artystów ulicznych i akrobatów. Nigdy nie czułem, jak Grotowski, że tradycja mojego teatru wywodzi się z magii czy rytuału.”

„Praktycznie od początku kreowano mnie na lidera. Sam nigdy nie miałem takich ambicji. Czułem się dobrze w grupie – nie jako gwiazda. Lider to dodatkowe oczekiwania ze strony kolegów, ze strony publiczności.”

„Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień. Wywodzi z nieżywej ziemi łodygi bzu, miesza pamięć i pożądanie, podnieca gnuśne korzenie sypiąc ciepły deszcz.”

„Jestem dzieckiem stanu wojennego. Uliczne zamieszki były moją codziennością. Czułem się wojownikiem. I wszystko traktowałem bardzo poważnie.”

„W Polsce czułem się bardzo dobrze. Z pobytem w tym kraju zachowam wspaniałe wspomnienia. Atmosfera w zespole była świetna. Czułem się jak w jednej wielkiej rodzinie.”