„Redaktor: Co pomaga, gdy pan się złości?
Mariusz Wlazły: Na przykład używam słów niecenzuralnych. Jak sobie krzyknę, od razu mi lepiej.”

„Redaktor: Jak smakuje medal MŚ?
Mariusz Wlazły: Nie wiem, nie próbowałem.”

„Redaktor: Codziennie widzi się pan na billboardach. Jakie to uczucie?
Mariusz Wlazły: Dziwnie tak przechodzić koło siebie. Poza tym lepiej wyszedłem w ciemnej koszulce.”

„Redaktor:' Jest coś, czego pan się boi?
'Mariusz Wlazły' – Pierwszego tańca na własnym weselu.
'Redaktor:' Siatkarze mają zwykle doskonałą koordynację ruchów i wyczucie rytmu, więc z tańcem chyba nie powinien pan mieć kłopotów…
'Paulina Wlazły:' Oj, w przypadku Mariusza to się, niestety, nie sprawdza.”

„Nienawidziłem siebie. Helena to przykład złości na samego siebie.”

„Ja jestem bardzo zajęta na przykład i to, co się dzieje w Sejmie mnie potwornie złości, bo ja mam mnóstwo spraw do załatwienia, które zalegają mi w biurze i tylko dzięki temu nie zapadło mi się biuro, że mam dobrze funkcjonujących młodych ludzi.”

„Redaktor: O czym rozmawiasz ze swoją piłką?
Michał Bąkiewicz: Z pewnością ją całuję.
Redaktor: Po co??
Michał Bąkiewicz: No… chyba, żeby dobrze leciała.”

„Kiedy słyszę, że nie gram dobrze z wielkimi drużynami, nie złości mnie to, bo wiem, że i tak jestem najlepszy.”

„Zobaczysz, wszystko będzie dobrze. Ach, te kłamstwa, które pomagają nam zasnąć!”

„Do przytulania i wyprowadzania ciosów używamy tych samych mięśni. Jeden ruch jest miękki, drugi gwałtowny. Stłumienie działania w złości blokuje obydwa rodzaje ruchu. Następuje zamrożenie.”