„Są małżonkowie, którzy dobrze ze sobą żyją tylko w ciągu pół doby, w łóżku.”

„Tak, myślałem o samobójstwie. Miałem kilka poważnych napadów depresji. Teraz już czuję się o wiele lepiej. Był w moim życiu czas, kiedy w ciągu tygodnia przez trzy, cztery dni leżałem w łóżku i myślałem o śmierci. Bez czego nie mógłbym żyć? Bez Stefana i Steve’a.”

„Nieszczęśliwi małżonkowie, co się tylko kochają, przyjaźń z miłością złączone potrzebniejsza im w życiu.”

„Kiedy jesteś w łóżku, nie żyjesz.”

„Przecież nie byłam politykiem. W ogóle nie uprawiałam polityki. (…) Mój wpływ na niego [Slobodana Miloševicia] nie był większy niż ten, który normalni małżonkowie wywierają na siebie wzajemnie. Kiedy się żyje ze sobą, jest przecież normalne, że się te sprawy omawia. Niekiedy się rozumieliśmy, czasami nie.”

„Dalibóg, trzynastego lepiej nie wstawać z łóżka.
To prawda, ona spędza w łóżku trzynasty dzień każdego miesiąca.”

„Żeby żyć, tak jak się chce, trzeba się dobrze zorganizować, walczyć o siebie.”

„W ciągu pół wieku nie mogłem zrobić kroku bez towarzyszącego mi policjanta. Jak mógłbym pozwolić sobie na jakąś przygodę sercową?”

„Wściekłość i szaleństwo mogą w pół godziny zniszczyć więcej, niż roztropność, namysł i przezorność potrafią zbudować w ciągu stu lat.”

„Lepiej, że dostaliśmy pół jajka niż samą skorupkę.”