„Tak długo jak mam potrzeby, mam powód do życia. Zaspokojenie to śmierć.”

„Rok temu nie mogłem samodzielnie wstać, wsiąść do samochodu. Poruszałem się o lasce. Dzisiaj znów jestem samodzielnym człowiekiem. A to, że mam poparzoną skórę, że nie mogę zbyt długo stać – trudno. Nie mam powodów do narzekań.”

„To prawda, nie mam potrzeby opowiadania o swoim życiu. Fakt, że jestem skryta, nie znaczy, że mam coś na sumieniu. Nie dręczy mnie też smutek ani depresja. Po prostu jest we mnie melancholia. Dobrze mi z tym.”

„Umieram niezwykle długo. Mam nadzieję, że mi to wybaczycie.”

„Mam nadzieję, że śmierć jest radosna. Mam nadzieję, że nigdy nie wrócę.”

„Śmierci tak potrzeba uczyć się jak życia.”

„Biurokracja (…). Czasami mam wrażenie, że jest dla nas potrzebą biologiczną.”

„Mam taką potrzebę, by myśleć, a nie mówić.”

„Nie mam wieku, nie mam nadziei, nie mam wiary, nie mam miłości, nie mam życia. Kobieta wyzwolona.”

„Dopiero po zaspokojeniu potrzeby sytości, bezpieczeństwa, ciepła, przychodzi czas na potrzebę władzy, szukania prawdy.”