„Więc ilu z was wysiadło z limuzyny? To naprawdę fajne kiedy jesteś w limuzynie i możesz oprzeć swoją głowę na szybie i spoglądać na zewnątrz, na tych wszystkich bezdomnych ludzi… Później jesteście w swojej limuzynie i patrzycie na zewnątrz na ludzi śpiących na alejach… Odważcie się napić darmowego alkoholu… Ta piosenka nazywa się Even Flow.”

„Ilu ludzi troszczy się o was tak naprawdę? I nie chodzi mi o tych, z którymi miło jest przebywać, a także nie o tych, których kochacie i którym wierzycie. Ale ludzi, którzy dobrze się czują, kiedy jesteście szczęśliwi i odnosicie sukcesy, a źle, kiedy wam się nie układa, albo przechodzicie trudny okres, ludzi, którzy na chwilę zboczą ze swojego szlaku życiowego, żeby wam pomóc. Niewielu jest takich.”

„(…) jeśli ludzie są piękni w środku, to stają się piękni na zewnątrz.”

„(…) cóż warta jest piosenka o miłości, w której się śpiewa: kocham cię, ty kochasz mnie, życie jest fajne, a my jesteśmy na plaży? No nie wiem. Może to kwestia pokolenia. Młodsi ludzie lubią jak się gada: byliśmy na fajnej kolacji, napiliśmy się piwa.”

„Ilu to już bogów prowadziło lud swój do wrót światów, by mógł posiąść nowe ziemie i wyzuć z dziedzictwa tych, którzy się na nich rodzili i umierali?”

„Polakom wciąż brak odwagi, by prezentować na zewnątrz swoją wizję historii.”

„Wyobraź sobie, że nie masz niczego w dłoniach oprócz swego losu. Siedzisz na progu łona swej matki i zabijasz czas, albo czas zabija ciebie. Siedzisz tam wyśpiewując doksologię rzeczy niepojętych. Na zewnątrz, na zawsze na zewnątrz.”

„Nikt z zewnątrz nie jest wstanie zrozumieć, co wiąże dwoje ludzi, i ocenić, co się dzieje między nimi. Można stawiać hipotezy, wydawać pochopne sądy, ale tak naprawdę nie wie się nic, to zbyt głębokie i złożone.”

„Mój czas wpisany jest pomiędzy niepamięć moich narodzin a niewiadomą śmierci. Nieuchronnie napawa mnie lękiem przed nieistnieniem fizycznym. Tak, jak nie sposób oderwać mnie od mojego ciała w znaczeniu anatomicznym – oglądanym od zewnątrz, tak i nie jest możliwe, abym mogła oderwać się od swojego ciała w znaczeniu fizycznym – oglądanym z zewnątrz.”

„Teraz wszyscy jesteście w brzuchu krowy, w którym każda rzecz pojawia się i znika. Jesteście wszyscy przywiązani do nazwy i formy. Na zewnątrz krowy nie ma cierpienia, nic się nie pojawia i nie znika. Jak możecie się wydostać?”