„Wierz mi, że ja swojej sławy nie szukam ani rozgłosu. Ja tylko nad tym pracuję, żeby i wierzący i nie wierzący byli oświeceni; jedni wiedzieli, w co i dlaczego wierzą, a drudzy wiedzieli, w co i dlaczego nie wierzą – a nie tak: bij zabij jeden na drugiego i nikt nikogo dobrze nie rozumie.”

„Jeśli Bóg jest jeden, to dlaczego wierzący w niego należą do lepszych i gorszych wyznań?”

„Nie takie to proste wiedzieć, dlaczego ktoś zdradza, a ktoś zabija.”

„Jedni artyści mają talent, a drudzy nazwisko, rozgłos i pieniądze.”

„Pan ogłupiał od czytania tej gazety, „Trybuny Ludu” na przykład. Co to znaczy „wierzący niepraktykujący”? Proszę pana, jakby pan wierzył to by się pan, Pana Boga przestraszył i praktykował, a jak pan nie praktykuje, to znaczy że pan nie wierzy.”

„Nikt z nas nie wiedział o tym, że dojrzewamy w przerwie między jedną wojną a drugą.”

„Bo – teraz już to wiedziałam, choć nie wiem skąd – Złocisty Ptak nie jest po to, aby Go oglądać, ale by w Niego wierzyć. Nie jest po to, aby Go dogonić, ale aby Go zawsze, przez całe życie szukać. I właśnie to nadaje sens życiu: wiara i szukanie.”

„Niech hierarchowie Kościoła nie myślą, że Leppera wpędzą w antyklerykalizm. Lepper był, jest i będzie wierzący, ale wierzący w Boga.”

„Naród wierzący w życie wieczne jest łatwiejszy do rządzenia (i ponoszenia ofiar) niż naród wierzący w rozum.”

„Jak dopłynąłem do ściany, to dokładnie patrzyłem na tablicę wyników, bo nie wiedziałem, czy to ja wygrałem, czy nie. Dlaczego nasi tak krzyczeli? Nie chciałem popełnić błędu i cieszyć się, a potem przeżyć rozczarowanie, że jestem drugi, trzeci.”