
„Czytam i zwisam. Zwisa mi to, co czytam, bo zwisam. W ten sposób życie naśladuje papier.”
Spam
Źródło: Zwisam ze sceny jak sztandar narodowy, „Życie na Gorąco” nr 26/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120230.html
„Czytam i zwisam. Zwisa mi to, co czytam, bo zwisam. W ten sposób życie naśladuje papier.”
Spam
„Strójcie mi, strójcie, narodową scenę!”
Wyzwolenie (1903)
Źródło: akt I
„Wprowadzanie awangardy na scenę teatru narodowego to jakaś pomyłka. Od tego są małe sceny (…).”
Źródło: Marta Paluch, Już nie chcę być bandziorem, „Polska Gazeta Krakowska” Nr 82, 6 kwietnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137106.html
Źródło: „Życie Warszawy”, 2 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/naz.htm
„Scena narodowa na pewno powinna być miejscem dbałości o polski repertuar wysokiej próby.”
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 31 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bedziet.htm
„Dzisiaj jedynie sztandar socjalno-demokratyczny może być sztandarem naszej drogiej ojczyzny.”
w 1875 na wiecu niepodległościowym w Londynie.
Źródło: Leonard Dubacki, Walery Wróblewski, „Przegląd Socjalistyczny” nr 1 (22), 2009 http://lewicowo.pl/walery-wroblewski/
„Sztandar zwija się na końcu.”
w 1968 w odpowiedzi na pytanie Bronisława Świderskiego, czy nie myśli o emigracji.
Źródło: „Rzeczpospolita” nr 264, 12 listopada 2005 (dodatek „Plus Minus”).
o Andrzeju Ostoji-Owsianym.
Źródło: Andrzej Ostoja-Owsiany nie żyje, naszdziennik.pl, 11 kwietnia 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080411&typ=po&id=po21.txt